Korfbal - 49 - Sex Verhalen

Korfbal - 49

... begon te bellen en via een paar kennissen kwam ik zelfs in de vroege ochtend al snel op het spoor van allerlei mensen die zeer geïnteresseerd waren om de oesters en de gigantische parel te komen bekijken.

Na kort overleg met Johan organiseerden we aanstaande middag om 17 uur al een kijkmoment, waarop iedereen mocht komen. Aansluitend zou alles verkocht worden. We deden het bewust kort dag, omdat we wilden zorgen dat we het allemaal zo snel mogelijk kwijt zouden zijn. We konden er zelf niets mee en het risico van het hebben van deze dingen was te groot: diefstal, breuk, uitdroging, etc.

In ‘het wereldje’ ging het als een lopend vuurtje en ik besloot om deze dure dingen achterin de SM kelder te verstoppen. Niemand, behalve Johan en ik wisten dat.

De anderen kwamen ook thuis en na een emotionele hereniging, gingen we in de keuken zitten, terwijl Sasha wat lekkers klaarmaakte. We kikkerden op van de lekkere Hollandse koffie!

Opgewonden vertelden we onze avonturen, waarbij Johan vergat om over zijn extreme broekhoest te vertellen.

Iris

sorteerde post en alles behalve reclamemateriaal werd in het kantoortje naast onze slaapkamer gedeponeerd.

De adrenaline was te veel om te gaan slapen, ondanks dat er voldoende slaapkamers voor iedereen vrij waren en we besloten om de ‘souvenirs’ uit Panama aan de juiste mensen te gaan bezorgen.

Dat was het moment, dat Iris zei: “Ik dacht dat er auto’s voor ons klaar zouden staan?”

Ik knikte en mits dat ik naar buiten ...

... keek, zag ik een rode Tesla Roadster aan komen rijden, gevolgd door nog veel meer ‘blik’.

We liepen naar buiten, waar we van de verschillende chauffeurs de sleutels in ontvangst namen. We zagen er zelfs een paar met Belgische en Duitse kentekenplaten tussen zitten. Miss Cat had ze echt overal vandaan moeten halen om haar weddenschap te halen!

Ik skypte naar Miss Cat en liet op beeld zien wat ze, grotendeels vanuit het vliegtuig, had geregeld. Ik complimenteerde haar met haar werk en ze zag er heel tevreden uit. Dit was typisch een momentje geweest, waarbij ze haar organisatietalent had kunnen laten gelden.

Eén voor één kregen we de sleutels. Elke auto paste bij de nieuwe eigenaar. Snellere, kleinere auto’s voor de jeugd, een Model X voor mij en voor Wim, een Roadster voor Iris. Een Model S voor Marjan, dure sportwagens van andere merken voor Kyara, Martijn en de tweeling en zo kreeg de op handen zijnde Sinterklaasviering een heel andere dimensie.

Ook voor

Tanja

en Irina waren er sleutels: beide een Tesla. Ik overhandigde de sleutels aan hen met de vraag of ze nog een tijdje bij ons zouden willen blijven om te helpen om De Amer te ontwikkelen. Dat wilden ze graag en ik zag dat

Georgina

door dat antwoord begon te glimmen. We knipoogden naar elkaar en ik merkte dat Georgina opgelucht was. Ze knuffelde haar moeder en eindelijk liet ze het zich toe om zich aan haar moeder te gaan binden.

Kyara ging met Iris mee in ‘mijn auto’, omdat die het grootste was. Die ...