Papa's Plan - 3 - Sex Verhalen

Papa's Plan - 3

... verdrongen. ‘Pap! Pap!’ Ik geef hem een fel kneepje in zijn bovenarm, wat hem uit de seks-roes wekt. De mensen struinen onze kant op, over het pad wat zo’n aantal meter verder naast het grasveld loopt. Hij heeft ze nu ook gezien maar verroert zich niet. Het zou inderdaad alleen nog maar meer opvallen, bedenk ik me. Zij hebben ons ook al gespot. Met het zweet op zijn bovenlip, hoor ik mijn vader zachtjes schelden. Als hij nu weg stapt, zullen ze doorhebben dat ik geen broekje aanheb. ‘Kietel me maar!’ Fluister ik hoopvol. Als ze niet van het pad afwijken, zou dit van een afstandje net zo goed knuffelen kunnen zijn. Of, in ons geval, een kietelpartij. Ik zet mijn beste nep-lach op en schud voor het effect een beetje met mijn schouders. ‘Doe nou mee, pap!’ Sis ik hem toe. Hij kijkt overrompeld, bijna verslagen, maar geeft nog steeds korte knikjes met zijn heupen. De strijdlust van zijn pik is in de tussentijd niet afgenomen. Wanhopig perst hij zijn woorden over zijn lippen. ‘Ik.. Ik kan het niet meer stoppen, Eefje..’ De wandelaars, een stel en hun tienerdochter, lopen nu ter hoogte van ons. Ze zwaaien beleefd. Eventjes kan mijn vader zich herpakken en knijpt hij speels in mijn middel terwijl ik giechelend terug zwaai. Ze lopen een paar passen door en dan voel ik hem kloppend in mij klaarkomen. Met een creperend gezicht houdt hij zijn adem in om stilletjes zijn ballen te laten leegvloeien. Het is alsof de intensiteit als lava uit zijn ogen loopt.

Richard

Wat er eerder ...

... vanmiddag gebeurd is, is zonder twijfel het meest enerverende wat ik ooit ervaren heb. En ik voel me in mijn nopjes. Uiteraard herinner ik me ook nog steeds de gierende angst die door mijn aderen stroomde, maar dat hoort misschien wel bij het totale plaatje van dat moment. Er is een woekerend vuur in mij gaan branden die ik niet van plan ben te blussen. Mijn herrezen potentie en drang naar avontuur zit onlosmakelijk gekoppeld aan haar, dat besef ik me maar al te goed. Ik wil niets liever dan mijn dochter blijven geven wat ze nodig heeft zodat ze de keuze voelt om dicht bij huis te blijven. Dicht bij mij.

In gedachten verzonken, wacht ik buiten op Eva. We hebben geluk gehad en last minute nog een vrij blokhutje kunnen reserveren. Voor de rest zat alles vol. Helemaal aan het eind van het park waar de boomgrens weer begint, staan de huisjes waar wij zitten. Het word hier voornamelijk bezocht door enorme campers, waar ik zelf een hekel aan heb. Natuur moet wel natuur blijven als je dan toch gaat kamperen. Meteen zie ik Marijke en mezelf naast de tent zitten terwijl Eva al opgekruld in haar slaapzak ligt. Gekoesterde herinneringen vliegen voorbij, totdat ik ineens de buitendeur hoor dichtschuiven en haar gebruinde onderbenen zie langslopen. Vanuit mijn stoel kijk ik omhoog en word weggeblazen door wat ik aanschouw. Mijn prachtige dochter staat opgemaakt voor me in een aangesloten, zwart jurkje en glimmende pumps aan haar voeten. Ze schenkt me een afwachtend lachje. ‘Mooi?’ Zachtjes ...