Papa's Plan - 3 - Sex Verhalen

Papa's Plan - 3

Richard

Haar hele lichaam fonkelt van het zweet. Met een verbeten mond en korte, moeizame pufjes ploetert ze het laatste stukje door naar boven. Ik had haar al lang in kunnen halen maar dit uitzicht bevalt me beduidend meer dan als ik voor haar zou fietsen. Wat sport betreft is mijn dochter absoluut een uitdaging. Ze heeft, naast dat ze extreem fit en behendig is, vooral een hele enthousiaste aanleg. Als het echter op kracht verdelen uitkomt, versla ik haar moeiteloos. Ik blijf half naast haar fietsen en geniet van de spieren in haar dijen die bij elke trap even licht opzetten. Erg stijl is het hier verder niet. Al lijkt voor Eva deze paar graden omhoog de laatste druppel om na een hele dag op de MTB het bijltje erbij neer te willen gooien. Haar korte staartje wipt op en neer terwijl er wat ontsnapte plukken om haar hoofd heen dansen. Gister heeft ze tot haar eigen vreugde, en die van mij, eindelijk een afspraak bij de kapper weten te bemachtigen. Het was bijna ontroerend om haar vertrouwde, half lange koppie weer te zien. Ik zet mijn hand op haar onderrug en geef haar een duwtje. Samen bereiken we de top van de heuvel.

Eva springt bij de eerstvolgende inham als een haas van haar fiets, werpt hem tegen de dichtstbijzijnde boom en trekt met een vlotte beweging haar rugzak en shirt uit. ‘Ik KAN niet meer..’ Met haar handen op haar knieën blijft ze hijgend voorover staan. Ik laat mijn blik langs haar kletsnatte sport-bh glijden. Haar borstjes zitten stevig onder het ...

... elastische stofje gedrukt en geven vaag de contouren van haar tepels prijs. Net als ik uit mijn tas een zak kikkertjes wil trekken, haar favoriet, rijdt er een auto langs. De ramen zijn open waar een aantal joelende jonge mannen uithangen. In de twee seconden dat ze voorbij scheuren, krijgt mijn dochter een boekwerk aan geile praatjes over zich heen. ‘Ik neuk je kapot, slet!’ Was het laatste wat ik nog fijntjes kon onderscheiden.

‘Bah, wat plat. Vinden ze dat normaal?’ Geïrriteerd door hun grofheid, merk ik op dat Eva juist aan het grinniken is. Een beetje uit het veld geslagen blijf ik haar aankijken. ‘Is dit dan écht zoals het gaat tegenwoordig, Eef?’ Hoewel ik me schaam voor mijn oude-mannen woordkeus, is de boosheid in mijn stem alsnog te horen. ‘Pap, chill!’ Ze is naast me komen staan en geeft me plagerig een duwtje. ‘Ja, zo gaat het tegenwoordig. Mannen gillen vieze dingen naar meisjes die ze niet kunnen krijgen.’ Dan slaat ze haar armen om mijn middel. Op haar tenen uitgestrekt, kijkt ze me lief aan en plant een kus op mijn neus. ‘En kunnen we even pauze nemen? Ik moet super nodig plassen.’

Onze fietsen maak ik met twee sloten aan elkaar vast en dan wandelen we het pad af wat ons verder van de hoofdweg brengt. Eva duikt al snel met drukke gebaren de struiken in om een plas te doen. Wanneer we iets verder het onbekende bos zijn ingelopen, vinden we een open plek met een picknicktafel. ‘Hmm.. ik heb een ideetje, pap. Kom.’ Ze rent met grote, gazelle stappen naar de tafel ...