-
Lissa, Linde En... - 2
Datum: 22-5-2022, Categorieën: Groep Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... zien en na een aantal gesprekken durfde ik wat meer open te zijn en legde ik het probleem op tafel wat in mijn ogen voor m’n ongeluk had gezorgd. Toen kwamen we pas ergens. - Ik was net klaar met de Havo toen ik begon met schrijven. Een paar maanden daarvoor ontdekte ik een website waarop mensen ondeugende verhalen plaatsten en ik las dat en had met mijn ‘drive’ en fantasie een goede basis om zelf te gaan schrijven. Het begon slecht, maar ging steeds beter. Vaak schreef ik over dezelfde persoon onder verschillende namen. Het was natuurlijk Linde, waardoor ik zo geobsedeerd was geraakt. Natuurlijk niet toen ik zestien was, maar na m’n twintigste toen het ook bijna een dagelijkse bezigheid was geworden. Iets wat ik niet meer deed uit schaamte nu ik samenwoonde. Lissa kreeg wel rode oortjes toen ze mij dit hoorde opbiechten maar adviseerde er toch meer voor uit te komen zodat ik er weer mee verder kon. Op dit moment speelde er verder nog niets tussen mij en Lissa. Zij hielp mij zoals een vriend dat zou doen, al waren de details vanaf het begin al wel aan de pikante kant. Ik raakte gefrustreerd als ik niet schreef. Dat leek ze me duidelijk te willen maken, en kon me daar wel iets bij voorstellen. - Nicola vond dit niet leuk, toen ik dit opbiechtte, en ze was nieuwsgierig en wilde dan ook lezen wat ik schreef. Dat had ik liever niet. Ik schreef niet over haar, maar wel vanuit de ik-persoon. Dat riep een hoop vragen op bij haar en de reden was duidelijk waarom ...
... ik niet over haar schreef. Ik verlangde naar een ander. - Lissa was coulanter. Na een korte periode waarin mijn relatie alleen maar achteruit ging, en ik ook niet meer aan schrijven toekwam, vroeg ze me een keer nieuwsgierig waar ze die verhalen dan kon vinden. Ze was gewoon nieuwsgierig, los van de ‘behandeling’. Misschien stond er iets in wat haar kon helpen met mijn hulpvraag, maar ik merkte ook dat er misschien wel iets in haar was aangewakkerd. Ik was nu meer een studieobject geworden voor de nog studerende Lissa dan een vriend of kennis. Maar dat gaf niet. Haar aandacht was hoe dan ook fijn en dat ze het wilde lezen, vond ik spannend. Dus gaf ik haar het webadres en de valse naam waaronder ik schreef. - Een paar weken later kwam ze met een voordehand liggende conclusie. ,,Je lijkt over dezelfde persoon te schrijven. Of in ieder geval hetzelfde type. Vaak dan, niet altijd.’’ Ik liep rood aan. Er waren dingen die ik geschreven had, die wellicht wat ‘extreem’ waren voor iemand zoals zij. Ik vond het eigenlijk doodeng dat ze het ging lezen, hopende dat ze me nog steeds kon zien als die ‘normale’ jongen die ik in het echte leven ben. Maar ze had wel een punt. - ,,Linde heet ze.’’ zei ik haar ook meteen. ,,Ben al jaren verliefd op haar en ze is m’n muze geworden, kan ik wel zeggen.’’ zei ik zonder schaamte tegen een meisje waar ik ook verliefd op was. ,,Je mist haar.’’ zei ze me. ,,Je pijn is soms voelbaar.’’ maakte ze er van. Ik kon alleen maar ...