The Lady In Red - Sex Verhalen

The Lady In Red

... nabij.

Aan het eind van de straat sloeg ze linksaf. Net voor ze uit mijn zicht verdween, draaide ze haar hoofd mijn richting uit. Ze keek me recht in mijn ogen. Een mysterieuze Mona-Lisaglimlach verscheen op haar knappe gezicht. Ze knipperde met haar ogen. Was het een knipoog?

Ik weet niet wat me bezielde. Ik dacht niet na. Voor ik het doorhad, had mijn mond zich geopend.

“Wacht!”

Zodra ik die woorden had uitgeroepen, stopte de tijd. Alles en iedereen leek stil te vallen. Dit kwam voornamelijk omdat de engel die mijn aandacht had veroverd, nog het enige was dat leek te bestaan. Al de rest was sowieso vervaagd.

Ze was blijven stilstaan en keek me lichtjes verwonderd aan. De werkelijkheid drong tot me door. Ik had me laten verleiden door een droombeeld. Bij elke stap dat ik dichterbij kwam, werd de chaos in mijn hoofd groter.

Wat moet ik tegen haar zeggen? Oh God, wat is ze mooi. Moet ik de weg naar de bakker vragen? Ik mag niet naar haar ogen blijven kijken. De kans is groot dat ik erin verloren loop. Kijk weg, Oele. Idioot, je staat bijna vlak voor de bakkerij. De weg daarnaartoe vragen zou absurd zijn. Kijk weg! Ze heeft echt geen bh aan. Ik zie haar tepels door de rode stof heen. Ik weet het niet. Wat kan ik zeggen? Fuck it! Carpe diem!

Toen ik vlak voor haar stond, had ik net genoeg moed verzameld om de dapperste daad uit mijn leven te stellen. Of de stomste. Dat zou ik snel genoeg weten.

“Dank je!” Ik probeerde die twee woorden zacht en toch ...

... mannelijk uit te spreken.

Terwijl ze me onbewogen aankeek, met nog steeds een verleidelijke glimlach op haar lippen, hield ze even haar hoofd een beetje schuin. Het leek alsof ze in een museum de betekenis probeerde in te schatten van een abstract dadaïstisch kunstwerk.

“Waarvoor?” Toen haar mond zich opende voor deze vraag, ontdekte ik dat haar lippen in hetzelfde rood waren gelippenstift als dat van haar jurkje.

Mijn harte bonkte als gek. Het was nu of nooit.

“Omdat je 150 meter lang je gracieuze vrouwelijkheid met mij hebt willen delen. Je hebt mijn dag zoveel mooier gemaakt.”

Dit was het moment waarvoor ooit iemand de uitdrukking ‘oorverdovende stilte’ had bedacht. Ik zocht wanhopig naar enige vorm van reactie, maar die leek er niet te komen. Waarschijnlijk vroeg ze zich af of ze me een klap in mijn gezicht moest geven voor mijn voyeuristische onbeschaamdheid, of me vriendelijk een goede dag wensen alsof ik de lokale dorpsgek ben.

Ze leek haar keuze te hebben gemaakt. Ik zag hoe haar rechterschouder zich optilde. Haar arm kwam naar boven. Ik sloot mijn ogen en maakte me klaar om de slag te incasseren.

Plots voelde ik haar hand zacht tegen mijn achterhoofd drukken. Verrast opende ik mijn ogen weer. Haar gezicht hing net voor me. Twee lichtbruine ogen kwamen dichterbij. Twee lippen werden zacht op de mijne gedrukt. Een lichte zuiging trok mijn onderlip zachtjes tussen haar lippen in.

In mijn hoofd ontstond er kortsluiting. Mijn lichaam schakelde over naar ...