The Lady In Red - Sex Verhalen

The Lady In Red

Ik ben een zomermens. Het licht van de zomerzon maakt kleuren feller en helderder. Dit heldere maakt mensen vrolijk en door hun lach worden ze sowieso mooier.

Toen ik de voordeur achter me dichttrok en de zalige warmte van de zon als een deken op me neerviel, besloot ik om van mijn fietstochtje naar de bakker een gezellige wandeling te maken.

Om het pleintje met de bakkerij te bereiken neem ik steeds een gezellig woonstraatje dat afgesloten is voor gemotoriseerd verkeer. Daardoor kan je gewoon in het midden van de straat wandelen. Over de hele lengte van de straat hangen er vrolijke vlaggetjes van de ene straatkant naar de andere.

Vlak voordat ik het straatje wou ingaan, kwam er een meisje uit het bankkantoor op het hoekhuis. Mijn hart sloeg een slag over. Het leek of de covergirl van een glamourmagazine had besloten dat het welletjes was geweest en vanuit het boekje de echte wereld was ingestapt. Hoewel ik niet naast haar kon kijken, leek zij mij niet te hebben opgemerkt.

Ze draaide dezelfde straat in en wandelde dus een paar meter voor me uit.

Het enige wat me in eerste instantie aan haar opviel, was haar nauw aansluitende jurkje. Die was rood. Niet het meisjesachtige roze of een door het veelvuldig wassen afgeschenen roderigheid. Het was knalrood.

Het zonlicht dat als een volgspot op haar scheen, versterkte dit nog. Als een rode lap op een stier werd mijn volledige aandacht ernaartoe getrokken. Er mocht een bom naast mij ontploffen, ik zou het niet ...

... merken.

Als contrast voor het rode had ze een roomwitte huid en lange zwarte haren, die ter hoogte van haar schouders ronddwarrelden. Het leek wel of Sneeuwwitje had besloten om eens gek te doen en haar lange gele jurk had omgeruild voor iets sexy.

Ze was ook sexy. Het was niet enkel de kleur van haar jurk die me van mijn zinnen beroofde. Het waren ook haar vrouwelijke rondingen. Haar silhouet was een klare lijn die in één enkele trek met perfecte welvingen op de juiste plaats leek getekend. Dat haar schouders quasi helemaal bloot waren en geen sporen van een bh toonden, en dat de onderkant van het jurkje haar kontje amper bedekte, verhieven haar verschijning in mijn hoofd tot een ideaalbeeld van opwindende schoonheid.

De bekroning van dit ideaalbeeld werd gevormd door haar bewegingen. Ze wandelde niet. Ze leek door de straat te schrijden. Bij elke stap werd er een bil lichtjes naar boven geduwd. Haar kontje gleed hierdoor zacht naar links en rechts. Mijn ogen werden door dit subtiele pingpongspel gehypnotiseerd. Ook haar middel leek een salsa in slow motion uit te voeren. Het valt niet te ontkennen dat dit een zeer grote invloed op mijn mentale en lichamelijke toestand had.

Normaal gezien zou ik haar zo voorbij gewandeld zijn. Ik wou hier echter zo lang mogelijk van genieten. Daarom vertraagde ik mijn tempo.

Helaas was het straatje veel te kort. Amper 150 meter. In mijn hoofd was ik al afscheid aan het nemen naarmate ze de laatste meters aflegde. De bakkerij was ...