Vrienden Met Een... - 22 - Sex Verhalen

Vrienden Met Een... - 22

... zit. In deze ruimte moet iedereen gekleed zijn volgens de huisregels. We gaan aan de bar zitten en Angelo komt naar ons toe. Ik vraag hem ons te verrassen, waarop hij een nieuw drankje neerzet dat hij vanochtend heeft laten zien. Het is lekker zoet, maar het heeft ook iets bitters. “Heerlijk, Angelo,” zeg ik rustig. “Die mag je op de kaart houden.” Angelo loopt weg en ik kijk naar Manon. “Wat vond je ervan?”

Manon glimlacht een beetje. “Ik vond het erg spannend te zien. Op een gegeven moment was ik echt jaloers op sommige vrouwen.”

Ik denk even na over haar woorden. Ze wil dit inderdaad gaan ervaren. “Bedenk wel dat je niet zo eenvoudig kunt stoppen als je daar eenmaal binnen bent. En bedenk je ook dat iedereen je zal willen. En als we daar zijn zul je ook zien dat er andere vrouwen naar mij zullen komen. Vrouwen die iets anders willen dan Laura wilde. Zou je dat aankunnen? Zou je kunnen zien hoe ik een ander neuk?”

Ze denkt even na terwijl ze nog een slok neemt. Uiteindelijk knikt ze. “Eigenlijk lijkt het me wel geil om te zien.” Ze kijkt me aan. “Zou jij het aankunnen mij met anderen te zien?”

Tja, dat weet ik niet. Met Bart lukt het me, maar met wildvreemden? Geen idee. Maar ik moet het proberen voor haar. “Dat lukt me wel,” antwoord ik.

Ik haal wat oranje en groene bandjes uit mijn broekzak. “Ik dacht al dat je dit zou willen proberen. Jij mag bepalen welke je wil. Enkel met toestemming of stel je je gelijk beschikbaar voor elke pik of kut die je hebben ...

... wil?”

Manon kijkt naar de bandjes. Ik zie haar twijfel, maar het is geen twijfel tussen de bandjes. Haar keuze heeft ze een kwartier geleden al gemaakt.

Ze twijfelt of ze die beslissing moet nemen waar ik bij ben. Ze wil niet te ver gaan. Ik leg mijn arm om haar heen. “Ik steun je, wat je ook doet. En zeker de eerste keer ben ik in je buurt. Er is personeel aanwezig die een oogje in het zeil houden, al zijn ze niet herkenbaar. Maar ik zal je bijstaan, wat je ook wil.”

Ze kust me en drukt zich tegen me aan. “Dank je, Daniël. Echt geweldig dat je dit voor me doet.” Dan pakt ze een groen bandje van de bar en doet die om. Het rode bandje legt ze neer. Op dat moment dringt het tot me door. Als ik haar wil houden moet ik haar vrijlaten. Vrij om te doen wat ze wil en waar ze behoefte aan heeft. Ook als haar behoeftes mij voorbij gaan, zoals nu. Ze heeft meer nodig dan ik haar kan geven. Ik weet om eerlijk te zijn ook niet hoe ik zal reageren als wildvreemden haar willen aanraken. Haar gewoon willen gebruiken, eigenlijk. Met Bart is het anders, hem ken ik en we hebben wel vaker een trio als mijn klant een tweede man erbij wil. Hem vertrouw ik blindelings met Manon. Ik zit even in tweestrijd. Ergens wil ik een schaar pakken en dat bandje van haar pols knippen.

Ik haal het bandje van mijn pols en twijfel tussen welke ik zal nemen. Met oranje heb ik meer aandacht voor haar, maar met een groene kan ze wel beter zien wat er binnen die muren gebeurt. Ik besluit toch het groene ...