Vrienden Met Een... - 22 - Sex Verhalen

Vrienden Met Een... - 22

Ik sta op een trap en heb een schroevendraaier in mijn hand. In een van de privékamers in de club is de gordijnroede naar beneden gekomen, die ben ik nu aan het vastzetten. Het gaat een beetje lastig met een zere hand, maar het is te doen. De knokkels van mijn rechterhand zijn een beetje verkleurd nadat ik iemand een dreun heb gegeven.

In gedachten zie ik nog wat ik vorige week aantrof toen ik naar Anita’s klant ging. Ik belde aan en een man deed open. Zonder iets te zeggen ging ik naar binnen, waar een tweede vent in de kamer bij Anita stond. Anita reageerde nergens op, ze lag op de bank en kon nauwelijks haar ogen open houden. Ik weet nog dat die vent bij de deur me vastgreep en ik vervolgens met mijn vuist tegen zijn kin kwam. Daarna wordt het een beetje wazig, tot ik Anita in de auto legde en naar het ziekenhuis bracht. Daar kwam uit dat ze haar Rohypnol hadden gegeven, een drug die veel gebruikt wordt bij verkrachtingen. Gelukkig geen overdosis. Godzijdank is ze snel hersteld en heeft ze, na enig aandringen, aangifte gedaan. Sindsdien heeft ze al haar afspraken afgezegd. Sindsdien logeert ze bij ons, ze wil niet alleen zijn.

Manon was ook heel erg geschrokken. Hoewel ik haar eerder de risico’s van dit werk heb uitgelegd heeft ze er nooit echt bij stilgestaan. Toen ik Anita ophaalde bij het ziekenhuis heb ik haar mee naar huis genomen. Manon heeft uren met haar zitten praten en is bij haar gebleven. Sinds twee dagen komt ze mee naar de club om de administratie te ...

... leren, daarvoor wilde ze bij Anita blijven.

Zodra Bart zeker wist dat Anita en ik in orde waren heeft hij me een enorme uitbrander gegeven. Hij was kwaad dat ik er in mijn eentje heenging, het had heel anders kunnen lopen. Tja, op zo’n moment denk ik niet zo helder en handel ik een beetje impulsief. En ach, het is goed afgelopen. Bart was echt goed pissig op me.

“Mag ik nog een plug?” vraag ik. Manon pakt een plug uit het doosje en geeft het aan. Ik zet de roede vast en stop de schroevendraaier in mijn broekzak. Ze geeft me het gordijn aan zodat ik die weer op kan hangen. Haakje voor haakje begin ik het gordijn weer vast te hangen.

Dan voel ik opeens haar hand op mijn kruis. Ze overvalt me zo dat ik bijna van de trap flikker, ik kan nog net de trap vastpakken met mijn vrije hand. Ze laat haar hand ondeugend over mijn pik glijden, die al snel weer harder wordt. “Shit, niet nu, Manon.” Ik leg een hand om de trap om mijn evenwicht te bewaren, met de andere probeer ik het gordijn op te hangen.

Manon grinnikt ondeugend. “Zou jij stoppen als ik op die trap zou staan?”

In gedachten zie ik haar op de trap staan in haar rode jurkje. Een jurkje waar ze volgens mij niets onder heeft. Een beha heeft ze zeker niet aan, dat zag ik al direct. Of ze een slipje aan heeft weet ik niet, dat heb ik nog niet durven controleren; mij kennende zou ik niet van haar af kunnen blijven… Maar het zou me niks verbazen als ik enkel haar huid zou voelen en geef stof. Nee, ik zou haar ook niet ...