Verlangen - 5 - Sex Verhalen

Verlangen - 5

... van the Cure door de ruimte schalt, kijk ik geinteresseerd om me heen. Het hoge plafond, de vele muziekposters aan de muur en de centrale toog zijn prachtige sfeermakers. Als ik weer voor me kijk, merk ik dat Carl me zit aan te staren, een onbestemde blik in zijn ogen. Alsof hij elk detail van mij goed in zich wil opnemen.

"Je bent mooi," zegt hij schor. "Echt mooi."

Mijn hart bonkt in mijn keel wanneer hij zijn hand op mijn arm legt en vooroverbuigt. Een kriebel roert zich in mijn buik, maar ik kan niks zeggen, me niet verroeren. Ik besef dat ik moet reageren, maar ik weet niet hoe.

De stilte die volgt is veelbetekenend. Ik staar verlegen naar beneden. Carl kijkt me vragend aan. Ik slik iets weg wanneer hij zich verder naar me toebuigt.

"Zou je boos worden als ik je zoen?" vraagt hij zacht.

Ik kijk op. "Nee, niet boos. Maar ik weet niet of we dat moeten doen. Ik... Ik..." stotter ik.

Hij kijkt me ernstig aan. "Vind je me niet leuk?"

Ik word rood. "Jawel, maar... Ik weet het niet. Ik heb nog nooit ...

... gekust."

Carl glimlacht en strijkt even over mijn wang. "Ok, ik begrijp je. Dan moet je maar je tijd ervoor nemen. Ik hoor het wel als je er klaar voor bent."

Ik lach liefjes. "Bedankt, en sorry dat ik zulke verwarrende signalen uitzend."

"Geeft niet." Hij drukt een kus op mijn wang. "Zolang er maar hoop is."

Ik blaas mijn ingehouden adem langzaam uit en staar even in gedachten verzonken voor me uit.

Toch komen ook nu weer de twijfels opzetten. Ben ik wel echt verliefd op Carl? Ik geniet van zijn aandacht en ik vind het leuk om in zijn gezelschap te vertoeven, maar is dit genoeg als basis voor een relatie? Spelen en flirten zoals Eva dat doet, dat wil ik niet. Ik wil een lief dat me weet te betoveren. Ik laat de gedachten van me af glijden en neem me voor het gewoon op zijn beloop te laten. 'We zien wel de toekomst brengt.'

---

(1) Café in Sint-Niklaas, België, tegenwoordig uitgegroeid tot een jeugdhuis.

(2) Hoegaarden is een Belgisch witbier. Als niet-volwassene kon men eind jaren 80 zonder problemen bier bestellen op café.