Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 2 - Sex Verhalen

Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 2

... zaad van hartstocht begint te kiemen. “Wil je wat drinken Evie… Ik heb een lichte maaltijd voor ons besteld. Die zal zo wel worden bezorgd.” “Ik zag rosé in de wijnkast. Ik zou wel een glaasje lusten.” “Ga zitten ik schenk twee glazen in.” Als ik gewapend met twee glazen terugkom, kijkt zij gefascineerd naar het kleurenspel van de ondergaande zon op de Wilde Kaiser. Blijkbaar heeft ze me dit keer horen aankomen. Ze draait zich kort naar me om. “Het is hier prachtig John… Heb je zoiets al eens eerder gezien?” Ik reik haar een glas en ga naast haar op een chaise longue zitten. “Zeker dat. De laatste keer dat ik hier was, zowat een maand geleden, heb ik met Beate van die zonsondergang genoten.” “Met Beate? Die blonde stoot van de receptie met haar ingesnoerde tietenbalkon?” “Hmm ja.. Ik geloof dat we het inderdaad over dezelfde vrouw hebben… Overigens ik kan je vertellen dat zonder de steun van het korset onder haar blouse, haar melkmachientjes een aardig stuk naar beneden zakken… Die van jou zijn veel steviger.” “Jij smeerlap… Je.. je .. hebt ‘t.. Je heb d’r..” Ik leg een vinger op haar lippen. “Daar moet je geen gewoonte van maken Evie.. Dat stotteren bedoel ik. Dat is allesbehalve charmant.” Ik hef mijn glas. “Laten we eerst een slokje drinken. Daarna zal ik je in de schunnige details van het zakendoen inwijden.” Haar gezicht vertoont een uiteenlopende mix van emoties. Dat precies is mijn bedoeling. Ik wil haar uit balans brengen. Mijn grootste wens is dat ze samen met mij ...

... naar een nieuw evenwicht zoekt. Het is mooi om te zien hoe zij haar glas in twee teugen leeg drinkt. Dat op zichzelf is spijtig. Want het is juist de manier waarop zij fysiek en qua mimiek uiting geeft aan haar genot waar ik op kik. Of dit nou is bij lekker eten, drinken of zoals zojuist tijdens een mooi natuurschouwspel, haar gevoelens beleefd ze, zogezegd, in woord en beeld. Het is onder meer door dit gegeven dat mijn altijd al sluimerende verliefdheid, na het overlijden van mijn broer, is uitgegroeid tot een brandend verlangen. “Waar zal ik beginnen…” Al bij het uitspreken van dit zinnetje heb ik Evies volledige aandacht. “Onze gastheer is op z’n zachtst gezegd geen fijne man. Hij komt voort uit de geldadel van dit dal. Hij is niet anders gewend dan dat mensen naar zijn pijpen dansen. Doen ze dat niet dan hebben ze in deze regio geen toekomst. Hij is autoritair en volgt een stijl van verdeel en heers. Wat hij niet beseft dat deze techniek niet meer past in de 21e eeuw en de manier waarop waarop ik zaken wil doen. Zoals je inmiddels weet was ik een maand geleden als eens hier voor een zakelijke oriëntatie. Ik zou dit resort graag aan de collectie van Fantas’t’y Resorts toevoegen. De vraagprijs van de plaatselijke despoot voor dit juweel ligt echter ver boven de door mij berekende economische waarde.” Hoever?” “Ongeveer vier miljoen.” Haar mond valt open. “Euro?” Ik schiet in de lach en knik. “Shilling nemen ze ook in Oostenrijk niet meer aan… Daar gaat het echter niet over.. ...