Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 2 - Sex Verhalen

Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 2

Evie: “Vertel ’t me liefje… Welke pijn sleep jij al zo lang met je mee?” Mijn brein spoelt de tijd razendsnel terug: Ik ben terug in mijn tienerkamer met mijn beste vriendin Carla. Die dag was in het kader van de Biologie lessen een geïllustreerde reader voor seksuele voorlichting uitgereikt. Met het schaamrood op onze kaken hadden wij met elkaar geconcludeerd dat ons geslacht maar nauwelijks overeenkomst vertoonde met de getekende plaatjes uit de reader. Het was nog maar een kleine stap om tegenover elkaar staand onze slips omlaag te duwen voor een vergelijkend onderzoek. Daar waar de dunne rossige beharing van Carla aanzienlijk achterbleef bij de plaatjes, stelde mijn donker schaamtapijt dat in de schaduw. Toen Carla mij vroeg of ze even mocht voelen, stemde ik daar weifelend mee in. Ze vroeg me te gaan zitten. Als automatisch spreidt ik mijn benen om haar hand ruimte te geven. Terwijl zij haar hand naar mijn kruis bewoog keken wij elkaar beschaamd aan. Al bij de eerste aanraking van haar vingers met mijn beharing voelt het alsof elektrische stroompjes langs mijn kutje bewegen. Even later drukt Carla haar hand op mijn schaamhaar, hierbij beweegt haar middelvinger tussen mijn schaamlippen. Het gevoel is heerlijk. Om dat fijne gevoel te versterken druk ik haar hand vaster op mijn geslacht. We kijken elkaar beschaamd, maar ook opgewonden aan. Als een donderslag bij heldere hemel springt Carla plotseling op. Walging is haar van het gezicht te lezen. Haar blik is op mijn kruis ...

... gefixeerd. “Jìììììeekss. Je bent een vent!” Mijn blik verplaatst zich naar beneden. Tot mijn schrik zie ik dat er inderdaad een klein piemeltje tussen het schaamhaar uitsteekt. Mijn vriendinnetje vlucht letterlijk weg. Onze jarenlange vriendschap was in een klap teneinde. Achteraf was ik nog blij dat zij haar ontdekking niet doorvertelde. Dat kon natuurlijk ook niet. Zij had moeten bekennen dat ook zij betrokken was bij een ‘verboden’ handeling.

“Vertel ’t mij lieverd. Er is niets waarmee je mij kunt choqueren.” Ik maak me los uit zijn omarming en kijk hem van dichtbij aan. Ik zie uitsluitend empathie. Geen greintje spot of cynisme. “Ik … Ik heb ’n pie… piemel.” “Zijn ongelovige blik brandt door tot in mijn hart.” “’T is echt waar.” “Mag ik kijken Evie.” Ik schud mijn hoofd. “Ik schaam me.” Plotseling voel ik de druk van zijn hand in mijn kruis. Waar ik Wouters hand wegduwde als hij ook maar in de buurt van mijn geslacht kwam laat ik zijn broer nu toe. Net als Carla’s vinger toen, glijdt nu zijn middelvinger als vanzelf in mijn schaamspleet. Net als toen windt die beroering mij op. Net als toen groeit ook nu mijn piemeltje. Hij moet ’t voelen. Ik zie geen teken van afkeer. Integendeel ik zie liefde. Liefde en zelfs opwinding. Dezelfde passie die ik bij Wouter zag als hij me mocht ‘bestijgen’. Opeens voel ik zijn vingers aan mijn verfoeide erectie. Het voelt bizar lekker. “Wà..Wat doe je?” Hij kust mijn oorschelp en fluistert. “Ik pak je Klit.” “M’n Klit?” “Ja lieverd. Zoals ...