Kralingen - Sex Verhalen

Kralingen

... mama, zei ik”

Ze moest er om lachen.

“Zo oud ben ik ook weer niet, maar je hebt het begrepen!”

We namen afscheid, na haar nogmaals uitvoerig bedankt te hebben. Mijn vrouw stond al in de deuropening en keek het autootje na, en daarna na mijn knie.

“Gevallen?”

Nogal overbodig. Inmiddels ging het weer wat beter, ik ging douchen, deed er wat jodium op en een pleister en ik dacht over een paar dagen ben ik er van af.

Mooi niet dus.

Hij bleef pijn doen, werd dikker. Dat had ik ook wel verwacht. Hij werd nog dikker en warm en toen ik ondanks de waarschuwingen, ook van mijn vrouw, uiteindelijk naar de huisarts ging, zat er een flinke ontsteking in die met een kuur behandeld moest worden. De pech achtervolgde me, want ook bij de huisarts hadden ze het steentje in mijn knie gemist, dus uiteindelijk heb ik er zeker 3 maanden last van gehad.

Een week voor ik weer een beetje kon gaan rennen rook ik bij de Albert Heijn het mij bekende parfum en had haar snel gespot. Ik sloot achter haar aan bij de kassa en begroette haar. Ze herkende me meteen en vroeg hoe het met de knie ging.

“Dus je hebt niet gedaan wat je beloofd hebt!”

Ze keek me vernietigend aan: “Mannen”

Met het schaamrood op mijn kaken, boog ik deemoedig mijn hoofd. Ik ontfutselde haar adres omdat ik haar wilde bedanken met een attentie.

“Vooruit dan maar” zei ze. Ik had er al bijna spijt van. Toen we afscheid namen, lachte ze me toe.

“Ik plaag je maar gewoon hoor. Donderdagochtend ben je ...

... welkom!”

We spraken half elf af en met een mooie bos bloemen van de bloemist toog ik naar de kwakkenberg, waar ze in een bijzonder fraai landhuis woonde. Om jaloers op te zijn. Ze begroette me allervriendelijkst, haar hondje kwam even snuffelen, maar ging meteen de mand weer in.

Ze nam de tijd om de bloemen in de vaas te doen en ik nam de vrijheid even door de kamer te lopen om de foto’s die aan de wanden hingen te bewonderen. Een vergroting van een zwart wit opname van tientallen jaren geleden trok mijn aandacht. Het was een grote mensenmassa met op de achtergrond een groot podium en gedraaid naar de camera een woest uitziende man met lang haar en een baard en op zijn schouders een jonge vrouw. Behalve een strakke spijkerbroek was ze verder naakt. Mooie redelijk grote borsten, die enigszins hingen. Ze had mooi lang blond haar. Ik herkende haar meteen. Ik rook haar voor ze iets zei.

“Mooie foto hè.”

Ze lachte me ondeugend toe.

“Dat bent u. Geen spat veranderd!”

Ze kon er hartelijk om lachen. Ze liet me raden waar het was en ze was onder de indruk van mijn kennis. Het enige echte hippies festival van Nederland: het Hollands Popfestival in het Kralingse bos in 1970.

Ik zag haar mijmeren bij de gedachte aan die tijd. Ze vertelde dat ze op de schouders van Hans haar man zaliger zat, en toen die foto gemaakt was had ze wat buikpijn. Uiteindelijk kwam dat zo’n beetje overeen met de innesteling van haar eerste zwangerschap. De dagen er voor hadden ze zich ziek ...