Een Onverwachts Brutaal... - 2 - Sex Verhalen

Een Onverwachts Brutaal... - 2

... jou verlangen uit jou ontsproten zijn. Deze man, ging in ieder geval slim te werk en ik probeerde om op mijn qui vive te blijven. Ondertussen was hij opgestaan, liep naar de mininar en haalde daar wat alcoholische versnaperingen uit vandaan. Met mijn ogen volgde ik zijn gecontroleerde bewegingen. De beheerste manier waarop hij zijn lichaam bewoog was voor mij een genot om naar te kijken. Zo sterk, zo mannelijk, zo sexy. Zoals hij mij steeds observeerde, deed ik dat ook bij hem. Maar waar hij het open en eerlijk en deed, deed ik het stiekem en ongezien. Ik keek toe hoe hij mijn Bacardi cola stond in te schenken. Nog altijd vol van de zenuwen zat ik daar te wachten op het moment dat hij me het voorstel ging voorleggen, brandend van nieuwsgierigheid naar wat er ging komen. Ondertussen overhandigde hij mij het glas met Bacardi cola. Voor zichzelf schonk hij een whisky in. Terwijl hij wat ijsklontjes in zijn eigen glas liet vallen kwam hij mijn kant weer uit en ging naast me zitten op het bed. De zelfbewustheid straalde van hem af. Hij wist precies hoe te bewegen, op welke momenten te spreken en koos er bewust voor om stiltemomenten tussen ons te laten vallen. Dit zodat mijn opgelatenheid en verlegenheid weer ten tonele kwamen en hij hiermee kon spelen. Hier genoot hij van. Op dit soort momenten keek hij steeds geamuseerd uit zijn ogen. Hij sprak niet vaak, maar wanneer hij dat wel deed dan kwamen de woorden krachtig en weloverdacht uit zijn mond. Met zijn indringende ogen keek ...

... hij me aan, hief zijn glas en zei: ‘Op jouw schoonheid en dat ik daar vanavond nog lang van mag genieten.’ Ik hief ook mijn glas, glimlachte en zei: ‘Proost en nam gauw een slok uit mijn glas. Zo had ik even een excuus om mijn ogen af te wenden. Marc nam ook een slok van zijn whisky en vroeg: ‘Dus je werkt hier nog niet zo lang?’

‘Nee inderdaad, Ik werk hier nog maar net twee maanden.’ Ik zag Marc denken. Hij vroeg me: ‘En.. bevalt het je hier tot nu toe?’ Ik knikte bedeesd en zei: ‘Ik ben heel blij met deze baan.‘ Marc knikte, maar ik zag hem fronzen. ‘Maar is dit wel de baan die je echt wil? Zie jezelf dit over een aantal jaren nog steeds doen? Je lijkt me namelijk een slimme meid die veel meer in haar mars heeft.’ Ik voelde een lichte irritatie in mij opkomen en vond het ergens een beetje neerbuigend wat hij zei. Een beetje opstandig zei Ik: ‘Nou, ik vind anders dat er niets mis is met dit werk. Ieder beroep heeft zo zijn charme en ik ben erg dankbaar voor deze baan.’ Ondertussen nam ik van de spanning een paar flinke slokken uit mijn glas. Ik voelde de alchohol in mijn slokdarm branden en naar beneden glijden. Marc zei gelijk: ‘Oo maar Ilse, zo bedoelde ik het niet. Ieder beroep heeft zijn charme..absoluut. Dat ben ik volledig met je eens. Maar wanneer ik ambitie bespeur bij mensen en zij niet de volle potentie uit zichzelf halen dan vind ik dat zonde om te zien en vraag ik me soms af of zij zich hier wel bewust van zijn. Ik geniet er gewoon van wanneer ik zie dat mensen ...