Mijn Tante Sonja,... - 3 - Sex Verhalen

Mijn Tante Sonja,... - 3

... teruggaan naar die eerste maanden in Canada. Het was voor het eerst dat hij zo lang en alleen in het buitenland zat. Ik kan er me iets bij voorstellen. Toen Armando mij verliet in Argentinië zat ik ook plotseling alleen in het buitenland. Zonder vrienden. Niets. Ik herinner me de eenzaamheid van toen en voel weer even die leegte die Nick ook gevoeld moet hebben.

“Ik had wel snel een paar vrienden, via mijn stage, maar dat betekende toch ook lange dagen alleen thuis. Weet je dat ik in die tijd veel aan je gedacht heb?”, vraagt hij.

Hij verwacht niet echt een antwoord, want gaat meteen verder.

“Ik dacht aan alles wat jij me verteld hebt over je periode in Argentinië. Vooral je eerste maanden alleen, zoekend om een plekje te vinden in een vreemde samenleving. Zoekend naar een manier om het leven een zetje in de goede richting te geven. Ik had mijn stage, mijn vrienden, maar Gaelle was voor mij dat zetje. Zij liet me zien wat ik echt wilde. Echt nodig had. Ik weet nu dat het er met haar niet inzit, maar er komt zeker weer iemand in mijn leven met wie ik samen verder wil en kan.”

Diep van binnen voel ik de pijn. Wat hij wil, had ik ook graag gehad. Het is me steeds ontglipt. Soms door anderen, maar meestal door mezelf. Ik was nooit tevreden. Wilde altijd meer. Het gras was altijd groener aan de overkant van de straat en als ik de straat overstak, liet ik het oude gras verdorren. Sommige herinneringen koester ik. Andere vervloek ik.

“Gaelle was geweldig. We waren ...

... meteen verliefd op elkaar en dat zijn we altijd gebleven. Zelfs nu voel ik het nog”, gaat hij verder.

Hij vertelt over haar. Hij vertelt wat ze samen hadden. Het is duidelijk dat ze goed waren met elkaar.

“Je mist haar”, stel ik vast, als hij uitverteld is.

Ik weet nu alles van Gaelle wat er maar te weten valt.

“Ja, natuurlijk”, zegt hij. “We hebben beide een bewuste keuze gemaakt, en daar gaan we nu ook voor. Maar dat betekent niet dat je meteen niks meer voor elkaar voelt. Het moet slijten.”

De tijd vliegt weer voorbij. Het is gezellig. Het lukt me mijn duistere gedachten weer naar de achtergrond te drukken. Ik denk nog steeds aan die kus van vrijdagavond. Hij heeft er niks over gezegd, ik heb er niet naar gevraagd. Hij geeft ook vandaag geen enkel signaal dat hij iets wil. Ik moet het gewoon ter sprake brengen. Misschien zitten we wel op elkaar te wachten.

“Ach Nick, zou je me willen neuken?”

Nee, dat gaat hem niet worden zo.

“Lieve Nick, blijf je vannacht slapen? Mijn bed is groot genoeg!”

Nee, ook niet.

“Zal ik er even voor zorgen dat je niet meer aan Gaelle denkt?”

Alsjeblieft zeg!

Ik zit weer naast hem op de bank, mijn hoofd op zijn schouder, zijn arm om me heengeslagen. Het is even stil. Het is geen ongemakkelijke stilte. We konden altijd al stil zijn als we samen waren. We hoefden niet onafgebroken te kletsen.

“Nick?”, vraag ik hem. “Waarom kuste je me vrijdag op de lippen?”

Het is even stil.

“Oude herinneringen”, zegt hij. ...