Borderline - 31 - Sex Verhalen

Borderline - 31

... door. Steeds weer fluister ik zijn naam. Dit is het ultieme genieten.

“O, Maaike. Kom klaar voor me. Laat je gaan.” Opnieuw doet hij het. Zijn lieve woorden maken dat ik over het randje gaan. Ja, ik wil klaar komen voor deze geweldige man. Ik gooi mijn hoofd achterover en schreeuw het uit van genot.

“Ik kom Marck. Voor jou. Ja, ik kòòòòòòmmmm. Tegelijkertijd voel ik het warme sperma van Marck mijn kutje vullen. Straal na straal pulseert het uit zijn schokkende, majestueuze pik. Ik laat mij voorover vallen, in de sterke armen van Marck.

Ik lig heerlijk na te genieten met mijn hoofd op de brede schouder van Marck. Ik heb mijn ademhaling weer op orde en geniet van het zacht op en neer deinen van Marcks borstkas. Zijn armen hebben mij nog steeds stevig vast. Hier lig ik heerlijk, geborgen. We hoeven niet met elkaar te praten, maar we genieten gewoon van het lekker tegen elkaar aan liggen. Hoewel Marck zijn penis mij nog lange tijd opvulde, is hij ondertussen uit mijn kutje gefloept. Het is niet erg. Het ding heeft zijn werk weer naar meer dan behoren uitgevoerd. Hè, hoor ik daar de voordeur dicht vallen?

“Hallo Maaike, Waar ben je?” Shit. Daar is Lars. We zijn de tijd uit het oog verloren. Snel rol ik van Marck af en stap van het bed. Te laat. Lars komt al binnen. Zijn gezicht staat op onweer.

“Wat is dit, verdomme!” Zijn stem is rustig, maar de woede klinkt door in de ondertoon.

“Kom, mee” zegt hij, pakt mijn hand en trekt mij mee de slaapkamer uit. Pas als we ...

... bij de voordeur staan realiseer ik mij dat hij nu echt naar huis wil.

“Schat, mijn kleren,” zeg ik verschrikt. Eindelijk laat Lars mijn hand los en stormt terug naar de slaapkamer. Als hij terugkomt, wordt hij gevolgd door Marck. Marck zegt niets, maar zijn ogen staan bezorgd. Lars gooit mijn kleding in mij richting. Ik zie mijn ondergoed niet, dus trek ik eerst mijn rok aan. Lars Maakt de deur open en duwt mij naar buiten.

“Kom, opschieten,” zegt hij geïrriteerd. Nou, doe eens rustig, denk ik. Al lopend trek ik mijn blouse aan en knoop deze dicht.

“Lars wacht, mijn schoenen,” zeg ik.

“Jammer dan, het uur is om. Dan had jij je maar eerder aan moeten kleden.” Jezus, wat een eikel. Er zit niets anders op dan mijn man blootsvoets naar de auto te volgen. Hij maakt het portier open en duw mij zowat de auto in. Ik ben er klaar mee.

“Doe eens normaal,” schreeuw ik. Lars reageert niet en gooit het portier dicht. Hij stapt zelf achter het stuur en rijdt in een agressieve stijl weg.

“Lars, alsjeblieft zeg. We waren al klaar met, uh, je weet wel. Ik moest mij alleen nog aankleden.” Nog steeds houdt mijn man zijn lippen stijf op elkaar.

“Schat, doe niet zo flauw. Zo erg is het toch niet. Zeg dan wat,” zeg ik geïrriteerd als Lars nog steeds niet reageert.

“O, nee,” schreeuwt Lars ineens. “Niet erg! Ik had godverdomme maar één voorwaarde. Dat je aangekleed zou zijn als ik terug kwam. Is dat nou zo fucking moeilijk? Blijkbaar wel dus. Dit was meteen de laatste keer. ...