Een Buitengewoon Huis... - 5 - Sex Verhalen

Een Buitengewoon Huis... - 5

... Ik lachte, “Ja dat is misschien een beetje gênant. Ik stelde me voor hoe ik dat meisje waarop ik verliefd was zou uitvragen, of dat ik ermee op date was, of soms zelfs dat ik ermee trouwde. Stom he.” Gelukkig was het donker en kon Julie mijn kleur niet zien. “Dat is niet stom, dat is juist schattig.”

Julie kroop tegen me aan. “Dan ga ik dromen van onze trouw.” Ze kuste me. “Ik zal dan dromen over mijn huwelijksaanzoek.” Lachend kropen we nog dichter tegen elkaar en kuste elkaar nog enkele keren. Gauw viel de nachtelijke stilte echt. Ik geraakte echter niet in slaap. Ik wilde dat Julie rust zou kunnen vinden. 3 uur rijden is inderdaad niet ver. We mochten geen tijd verliezen anders zou Yperman ons toch weer vinden. Hopelijk wist Dirksen wat hij moest doen. Wanneer ik in slaap viel weet ik niet. Uiteindelijk vielen mijn ogen dicht en lag ik in Julie haar armen.

Morgenstimmung, de muziek van Grieg is misschien wel de meest gebruikte muziek in films en tv-programma’s om de ochtend aan te kondigen. Helaas leest u deze woorden en moet u het lied erbij fantaseren. Want de ochtend was een morgenstimmung. De Provence ontwaakte. De vogels floten en de krekels tjirpte. Tussen de gordijnen door wierpen de vroege zonnestralen hun licht op het bed waarin ik ontwaakte. Ik hoorde muziek, Edvard Grieg. Naast me lag Julie op haar zij mij te strelen. Ik draaide mijn hoofd. Zonder woorden werd ik wakker met Julie en Edvard. Waarbij ik gelukkig was dat het enkel Edvards muziek was en wel ...

... de volledige Julie. Langzaam werd ik gewaar dat de zon vandaag weer overuren zou kloppen. De vingertoppen van deze lieve meid raakte mijn zenuwbanen die het heerlijke signaal doorgaf aan mijn brein. “Goedemorgen lieverd,” glimlachte ik.

Ik en Julie stonden niet veel later op en begonnen aan de dag. Vandaag zouden we op bezoek gaan bij Gerard en Mireille. We trokken goede kleding aan en gingen naar hun adres. l’Isle-sur-la-Sorgue, was echt prachtig de bloembakjes gaven dit dorp een romantische uitstraling. De rommelmarkt op het centrale plein was gezellig, verschillende mooie maar ook minder mooie voorwerpen werden er aan de man gebracht. Door het dorpje liep de Sorgue een kleine rivier die uitkomt in de Rhône. We zagen op een brug over de rivier toevallig een groep kajakkers toekomen. Dat zouden we misschien eens kunnen doen een van de dagen bedacht ik me. Nauwelijks had ik het gedacht of Julie zei, “Zullen we vanmiddag misschien gaan kajakken?” “Misschien wel ja, ik was juist hetzelfde aan het denken.” Het dorpje was prachtig en niet ver van de kerk vonden we het adres van het stel dat we zochten.

Ik klopte aan en direct stond Mireille in het deurgat. “Bonjour mes amis.” Mireille begroete ons met 2 kussen elks en ook Gerard kwam met een handdruk mij begroeten en met 2 kussen Julie. “U wist blijkbaar dat wij voor de deur stonden?” zei Julie. “Ja ik hoorde daarjuist in de winkel dat er vannacht een grote bus is aangekomen en op de camperparking van het station ging staan. ...