1. Een Buitengewoon Huis... - 5


    Datum: 11-12-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Thommy, Bron: Opwindend

    Beste lezers, lees eerst de eerste 4 delen voor je aan dit hoofdstuk begint. Vanwege een writersblok heb ik lang neit verder gewerkt. Ik weet wel wat ik wil met het verhaal maar wist niet goed hoe ik bepaalde delen kon neerschrijven. Ook studie speelde mij parten. Nu wil ik graag het verhaal hernemen. We zijn ten slotte nog niet klaar. Voor ik mijn verhaal vervolg even een korte omschrijving van de hoofdpersonage Ik ben Thomas 21 jaar jong, blauwe ogen, donkerbruin haar, 1m83. Julie is 18 jaar jong, blauwe ogen, blonde golvende haren, 1m65. Dit is mijn allereerste erotische verhaal. Veel leesplezier!
    
    Het was iets na middernacht toen ik het kleine dorp midden in de Provence binnenreed. Op straat was geen levende ziel meer te bespeuren. Een dorp in slaap achter gesloten luiken. Door de koplampen zag ik muggen en andere klein gevleugde grut op zoek gaan naar een hapje. Ik zette de bus even aan de zijkant om op maps op te zoeken waar ik best de bus kon parkeren voor de nacht. Direct zag ik Camping Car Aire, naast het station. Dat zou volstaan. Ik reed verder naar het station en na wat manoeuvreren zette ik de motor uit. “Waarom stoppen we al?” vroeg Julie. “We zijn in l’Isle-sur-la-Sorgue, hier gaan ze ons niet zo snel vinden.” “Hoezo we hebben maar 3 uur gereden die gaan hier dan toch snel staan.” Julie klonk angstig. Ik kalmeerde haar. “Julie,” zei ik zacht, “Die Yperman geraakt voorlopig niet weg uit Lyon. Hij kan een wegenwacht bellen maar voor de schade die hij heeft gaat ...
    ... hij bijna zeker naar een garagist moeten. Tegen dat hij dus weer mobiel is zal dus lang duren. Op die tijd zouden wij heel ver kunnen zitten. Dus dan zal hij toch niet verwachten dat wij hier zitten.” “En die tracker?” bedacht Julie. Nu moest ik ook nadenken, ja die tracker was nog steeds hier. “Ik zal morgen naar Dirksen bellen.” Besloot ik.
    
    We kropen moe in ons bed, alweer een nachtelijke vlucht, ik hoopte maar dat dit geen gewoonte zou worden. De lakens dekte ons toe om de stilte van buiten ook binnen in de bus te betrekken. Enkel de krekels zongen vlijtig verder. Ik voelde dat Julie moeilijk kon slapen. Ze woelde heen en weer, iedere halve minuut draaide ze zich om. Ik lag op mijn rug. “Kan je niet slapen?” vroeg ik richting het plafond. “Nee, ik voel me niet op mijn gemak.” Zuchtte de stem naast me. “Weet je, als ik vroeger niet in slaap geraakte dan dacht ik altijd aan leuke dingen.” Zei ik. “Zoals?” vroeg Julie. “Ik speelde verhaaltjes af, waarin ik fantaseerde over de toekomst.” “En dan viel je altijd in slaap?” “Ja, zeker als ik droomde van een meisje waarop ik dan verliefd was.” “Ben je veel verliefd geweest?” “Enkele keren, maar het was nooit wederzijds.” “Die meisjes weten niet wat ze missen lachte Julie en ze kantelde op haar zij.” “Misschien deden ze het gewoon voor jou?” zei ik terwijl ik me ook op mijn zij legde. “Ja misschien,” lachte ze, “kan je eens hun namen geven dan ga ik ze persoonlijk bedanken, maar wat voor ‘verhalen’ bedacht je dan om te slapen?” ...
«1234...9»