1. Willy's Liefde - 4


    Datum: 4-12-2021, Categorieën: Homo Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend

    ... want we waren al op van ’s ochtends vijf uur. Guido liet zich languit op het tweepersoonsbed vallen.
    
    - Oef, ik voel mijn benen niet meer.
    
    - Amaai zeg, noemen ze dat vakantie, merkte ik op, we zijn bijna afgebeuld.
    
    - Een douche ! Een douche ! zuchtte Guido.
    
    Even onze rugzak nazien, een en ander er uit halen, kleren uit en allebei naar de badkamer. Jammer, kleine douchecabine. Guido stapte er in. Ik wreef zijn rug en zijn billen. Ik merkte dat hij ervan genoot. Hijzelf waste zijn borst en buik en de rest. Ik hielp hem bij het afspoelen. Leuk, die bengelende piemel van hem. We wisselden van plaats. Ik keerde me met mijn rug naar Guido. Hij wreef mijn rug. zijn handen schoven tot de zijkanten, daalden naar mijn onderrug, wreven over mijn billen. Zijn handen kneedden mijn billen. Automatisch boog ik wat voorover. Guido nam de slang en spoot tegen mijn blote kontje. Lachen !
    
    Samen naar bed.
    
    - Draag je een pyjama of boxer ? vroeg ik.
    
    - Zoals Adam in het Paradijs ?
    
    In ons blootje naast elkaar. Nog wat praten over de voorbije dag. Licht uit. Guido nestelde zich in mijn schoot. Ik voelde zijn blote billen tegen mijn buik. Slapen…
    
    Tweede dag Parijs. Vroeg uit de veren, voor zover de matras en de kussens nog veren bevatten. Met Guido in de badkamer. Alle twee een odol. Elkaar bekijken en lachen. Samen in de toiletpot plassen. Afspoelen in de douche. Aankleden. Naar het restaurant. Frans stokbrood en croissants. Hmmmm.
    
    Het werd een zware dag. Veel te veel ...
    ... te zien en te bezichtigen en te bezoeken. ’s Middags wat eten in een kleine bistro. Tegen zeven uur naar ons verblijf. Douche nemen. Guido en ik wreven elkaars rug en billen. Opwindend leuk. Om acht uur eten. Dan gezellig kletsen. Leraars kunnen soms leuk uit de hoek komen en onze leraar wiskunde ontpopte zich plots van saaie leraar tot joviale moppentapper. Tegen half elf naar de kamers. Eindelijk met Guido alleen. Wat had ik daar naar verlangd. Alleen zijn met Guido. Guido helemaal voor mij alleen hebben. Elke dag keek ik daar meer en meer naar uit. Als we elkaar voor onszelf hadden, dan was hij ook heel anders. Vol attentie. Teder. Lichtjes glimlachend, soms uitbundig dol. Echt een toffe, toffe kerel. Wat een geluk dat ik hem als buurjongen gekregen had.
    
    Kleren uit en in ons beste Adamskostuum naast elkaar op het laken. Eens elkaar aankijken. Wat praten over de voorbije dag. Mijn hart klopte sneller dan normaal. Ik lag hier in mij blootje bij mijn kameraad, mijn vriend, ook in zijn blootje. Heel normaal. Zalig genietend van zijn aanwezigheid, hier dicht bij mij. Zouden er nog jongens van onze klas in hun blootje bij elkaar liggen ? Of meisjes..
    
    Ons gesprek viel stil. We lagen gewoon naast elkaar Guido en ik. Soms zegt men meer door te zwijgen dan door te praten. Ik voelde iets eigenaardigs. Iets…
    
    Plots draaide Guido zich op zijn rechter zijde en keek me aan. Ik zag zijn slappe piemel naar beneden hangen over zijn rechter dij. Ik zag hoe die piemel wat bewoog, wat ...