Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 6 - Sex Verhalen

Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 6

... opmerking dat hij blijkbaar de slap was om een echte vrouw aan te kunnen en het zelfs nodig had om kinderen te verdoven voordat hij ze aan zijn adellijke’ piemel kon rijgen, beloont hij met een vuistslag in haar gezicht. Ze slaat achterover en haar ogen draaien weg. Ik ben opgelucht als zij gelijk weer bij bewustzijn is. Haar onderlip is gesprongen en bloedt hevig. Op het moment dat ik opsta vraagt hij wat ik van plan ben. Als ik zeg dat ik een handdoek wil pakken om het bloeden van Guusje te stelpen, knikt hij goedkeurend. Ik pak een handdoek en maak die onder de koude kraan nat, ga naast Guusje zitten en druk de handdoek stevig tegen haar lip. Rudi loopt naar de drankkast, schudt zichzelf een whisky in en gaat op een hoge kruk aan de bar zitten. Plotseling gaat zijn telefoon over. De boodschap van de andere kant is blijkbaar niet zoals gewenst of verwacht. Hij slaat zijn borrel achterover, slaakt een getergde zucht, loopt naar de voordeur, roept iemand en komt de deur openlatend op ons af. Kort daarop komen twee kleerkasten van kerels binnen. Hij verteld ze dat het plan wordt aangepast. Hij heeft van een spion op het resort doorgekregen dat de brandweercommandant door zijn dochter is gearresteerd. Hij is boos dat de ‘amateur’ zich blijkbaar heeft laten betrappen. De kerels krijgen de opdracht ons naar de leegstaande ‘FeschAlm’ te brengen en daar verdere instructies af te wachten. Op de vraag van een van de dommekrachten hoe zij dat moeten doen omdat ze immers met z’n drieën ...

... in de Defender hier omhoog waren gereden, bedenkt hun baas dat hij in het geval hij vervoer nodig heeft, de Suzuki van Guusje neemt.

Wij hebben weinig overtuiging nodig om met de twee ‘sportschoolkasten’ mee te lopen. Nadat Rudi zich onze mobieltjes heeft toegeëigend worden we op achterbank van een grote zwarte SUV geduwd. In tegenstelling tot hetgeen ik had verwacht rijden we niet naar beneden maar op de onverharde weg verder omhoog in de nacht. Na een paar minuten nodeloos getik op het scherm concludeert de bijrijder dat de FeschAlm niet in het navigatie systeem staat. Hij draait zich naar achter om, kijkt naar Guusje en vraagt haar of zij de weg weet. Zij schudt met haar hoofd, maar op het moment dat de man weer naar voren kijkt, knipoogt ze naar me en begint de fluisteren. “Gaat ’t Evie.” “Ik knik, dat moet je mij vragen. Jij bent neergeslagen.” “Seit stil dahinten.” “Ich muss meine Holländische Freundin beruhigen… Sons flipt Sie gleich noch aus.” Blijkbaar neemt de man genoegen met haar antwoord want als we opnieuw tegen elkaar fluisteren besteedt hij geen aandacht meer aan ons. De mannen zijn erg druk met het bepalen van de route. Bij elke splitising of afslag wordt gestopt en volgt een discussie. Het blijkt dat de chauffeur, Karl, zo weten we inmiddels, een keer eerder Materiaal heeft afgeleverd op de FeschAlm. Dat was echter lang geleden en de boer had naast hem gezeten en had hem de weg gewezen.

“De idioten… De alm wordt momenteel verbouwd, daarom heeft Rudies ...