Borderline - 14 - Sex Verhalen

Borderline - 14

... uit de zwarte boxen die mij nu pas opvallen in deze semi duistere ruimte.

“Mag ik deze dans van u,” vraagt Marck met een grijns. Ja, leuk. Ik neem zijn uitgereikte hand en direct zwieren we elegant over de houten vloer. Ik dacht dat ik niet zo goed kon dansen, maar onder leiding van Marck gaat het eigenlijk vanzelf. Mijn lichaam reageert naadloos op zijn subtiele bewegingen. Dansen was nog nooit zo aangenaam. Het ene na het andere nummer klink in hoge kwaliteit uit de boxen. Klassiek, modern, pop, jazz, het maakt niet uit. Steeds meer lijken we één te worden en met mijn ogen dicht draaien we over de dansvloer, genietend van de goede muziek.

Nadat er weer eens een nummer is afgelopen neemt Marck mij mee naar het tafeltje. Hè, wat? Op het tafeltje staan schalen met blokjes kaas en stukjes gesneden worst. Bakjes met sausjes, twee gevulde wijnglazen en een aangebroken fles witte wijn. Hoe komt dat hier? Dat stond er zonet echt nog niet. Marck schijnt het niet vreemd te vinden. Hij gaat zitten en neemt een glas wijn ter hand. Ik doe dus maar hetzelfde.

“Proost,” zegt Marck, terwijl we de glazen zachtjes tegen elkaar stoten. We nemen een slok.

Zo, dat spul is lekker. De opmerking dat het een lekker wit wijntje is, laat ik wijselijk maar achterwege. Marck kijkt mij guitig aan.

“Wat vind je van de wijn?” Juist, dat moet je aan een niet kenner vragen. Ik neem nog een slokje en probeer een omschrijving te vinden voor dit heerlijke vocht. Het lukt mij niet.

“Ik moet ...

... aan zoveel denken, dat ik het niet kan omschrijven. Het is een complexe smaak.” Marck kijkt alsof hij onder de indruk is van mijn nietszeggende opmerking.

“Van een Coche-Dury Corton-Charlemagne Grand Cru mag je inderdaad zeggen dat hij een complexe smaak heeft. Mevrouw is meer kenner dan ze wil toegeven.” Ik vind het prima, want voor mij is het gewoon een verdomd lekker wit wijntje.

We praten wat ontspannen, lachen en genieten van de wijn, de hapjes en de goede muziek die nog steeds klinkt op de achtergrond. Hoe eenvoudig ook, het is een plezierige avond. Marck vindt het tijd om nog wat te dansen. Heerlijk hoe mijn lichaam weer reageert alleen al als hij mijn hand vast pakt. Deze keer ben ik alerter en moet ik glimlachen als Genevieve zachtjes de kamer binnenkomt, de hapjes en sausjes aanvult en net zo snel weer geruisloos vertrekt. Ik heb haar de vorige keer gewoon gemist. Het moment dat ik vermoeid begin te raken, stoppen we met dansen. Er begint net een nummer van Eric Clapton. Marck bedenkt zich. Als Eric zingt ‘It’s late in the evening,’ neemt mijn droomprins mij stevig vast. We beginnen ouderwets te schuifelen. Zijn sterke armen om mij heen maken mij helemaal week. Ik leg mijn hoofd tegen zijn brede schouder en sluit mijn ogen. Zijn kin rust zachtjes op mijn hoofd. Langzaam bewegen we op de prachtige muziek. Ik voel Marck in elke cel van mijn lichaam. We lijken wel een verliefd stel zo. Het nummer is bijna afgelopen als Marck ineens de laatste zin meeluistert in ...