1. Borderline - 14


    Datum: 26-11-2021, Categorieën: Overspel Auteur: Maaike A., Bron: Opwindend

    De middag verloopt net zo traag als de ochtend. Zelden naderde het weekend zo langzaam, maar dan zit mijn werkdag er toch op. Thuis kan ik even rustig aan doen en dan begin ik te koken. Ik maak macaroni, dat is lekker vlug en makkelijk. Lars had niets laten weten en hij is dan ook gewoon op tijd thuis. Na het eten neem ik een douche. Voor de zekerheid scheer ik ook nog mijn poesje. Echt nodig was het niet, maar voor Marck wil ik het weer spiegel glad hebben. Snel nog mijn haren föhnen en mijn make-up bijwerken. Ik trek het mooie witte setje van Marck aan. Mijn beste spijkerbroek, een onderhemdje en een leuke trui. Alsnog besluit ik mijn haren in een knot te doen. Wat schone kleren stop ik in mijn weekendtas. Je weet het maar nooit met Marck. Wellicht eindig ik weer met kleren en al in zijn zwembad. Mijn toilettas moet natuurlijk ook mee. Het is fijn dat ik al weet dat ik blijf slapen, dat maakt dat ik goed voorbereid ben. Ik ben net beneden als onze vaste telefoon gaat. Lars neemt op, maar geeft het toestel snel aan mij. Het is
    
    Naomi
    
    . Ze heeft duidelijk zin een gesprek. Blijkbaar heeft ze een Gaston loze avond. Ik moet haar helaas afkappen.
    
    “Sorry meid. Ik sta op het punt om naar Marck te gaan. Ik bel je morgen wel.” Naomi stamelt wat dat het goed is en wenst mij veel plezier. Nou, dat zal we lukken. Ik geef Lars nog een knuffel en een kus. Ook fluister ik dat ik van hem hou. Ik pak mijn handtas en de weekendtas.
    
    “Tot morgen schat,” zeg ik nog. Lars knikt alleen ...
    ... maar en ik vertrek.
    
    Mijn navigatiesysteem heb ik niet meer nodig. Het rijden is inspannend. Dat komt omdat het donker is en er natte sneeuw naar beneden komt. De belijning op de weg is nauwelijks te zien. Nadat ik mijn auto voor het gigantische huis heb geparkeerd, loop ik vlug naar de voordeur. Gelukkig maakt Genevieve snel de deur open. Ze neemt mijn bagage aan en hangt ook de jas voor mij in de garderobe. Ik ken de procedure ondertussen wel. Ik volg haar naar de woonkamer waar Marck al op mij zit te wachten. Ze kondigt mij aan en Marck bedankt haar. Met een knik verdwijnt ze weer heel discreet. Marck gebaart dat ik moet gaan zitten. Ik neem plaats op de moderne bank. Mijn prins komt naast me zitten. We praten over alledaagse dingen. Geen hallo, neuken en tot ziens deze keer. Marck vertelt over Oostenrijk. Ik hang aan zijn lippen. Hij luistert geïnteresseerd als ik over mijn werk vertel en over de sinterklaasmiddag. Hoe saai kan het zijn. Marck fronst alleen maar als ik met een blos op mijn wangen over de handboeien vertel. Plots pakt hij mijn hand. Ik loop met hem mee. Hier en daar herken ik waar we zijn en ik begin een aardig idee te krijgen van hoe het doolhof dat Marck zijn huis noemt in elkaar steekt.
    
    De kamer die we betreden heeft gedimd licht. De vloer is van hout, in ieder geval parketachtig. Op een tafeltje met twee stoelen lijkt de ruimte verder leeg. Marck pakt een afstandsbediening die op het tafeltje ligt en er klinkt ineens muziek. Klassieke muziek komt ...
«1234...8»