Mini - 133 - Sex Verhalen

Mini - 133

... terug.”

Ze onderbrak me: "Jongeman ik wil..." Ik beet haar toe: “Mond dicht! Ik ben aan het woord en jij luistert!”

Op normale toon ging ik verder: “Mevrouw ik vertel u het volgende: er wordt niet geschikt. Op geen enkele wijze zal ik tegemoetkomen aan de belachelijke eisen van uw cliënt. Ik wacht vol vertrouwen het strafproces tegen uw cliënt af en reken er op dat hij veroordeeld wordt. En dan mag

hij

gaan schikken. Ik moest verdomme mijn broek naar de stomerij brengen. Zaten wat bloedspetters op. Het proces-verbaal van het incident met mij, mijn zussen en mijn aanstaande zwager laat niets, maar dan ook niets aan duidelijkheid te wensen over. Mijn zussen werden tegen hun wil meegetrokken door die twee kleine vriendjes van uw cliënt; vervolgens vielen uw cliënt en zijn collega-kleerkast mij en mijn zwager aan om te voorkomen dat wij tussenbeide zouden komen. Getuigenverklaringen? Acht stuks, zo eenduidig als het maar kan. En er liggen, los van dit incident, nóg een aantal aanklachten jegens hem en z’n vriendjes over aanranding en pogingen tot aanranding.

En deze blufpoker middels een schikkingsvoorstel van 20.000 euro? Ik moest lachen toen ik het las. Onder andere wegens gederfde inkomsten. Ik ben benieuwd geworden naar salaris van een uitsmijter van een louche nachtclub. Want dát zal zijn bijbaantje wel zijn geweest. En reputatieschade? Ja, dat zal wel. Hij is binnen één seconde gevloerd door een nogal modaal uitziende meneer in een net driedelig pak. Het ...

... enige wat hij daarna nog kon doen was de trottoirtegels rood schilderen met zijn bloed. Niet zo best voor de reputatie van zo’n alfa-mannetje. Zo. En nu mag u uw zegje doen. Ik ben benieuwd.”

Zomers was rood aangelopen. “Vanavond nog gaat er een dwangbevel van een deurwaarder uit, naar je huisadres, jongeman!” Ze siste het bijna.

Ik stond op, leunde over haar bureau en zei zachtjes: “Jonkman, mevrouw. Mijn naam is Jonkman. J-o-n-k-m-a-n. Maak die fout niet nóg een keer, want dan word ik boos.”

Joline haalde een papier uit de stapel die ze op schoot had. “Déze gerechtdeurwaarder misschien?” Zomers zag het briefhoofd. “Inderdaad.” “Die gerechtdeurwaarder zonder ‘s’ in de titel, misschien? Die gerechtdeurwaarder die niet geaccrediteerd is? Onbekend bij zijn beroepsvereniging? En die al een keer of vijf onderwerp van gesprek is geweest bij Kassa? Die onderwerp is geweest van diverse items bij Opgelicht punt nl?” Ze pakte een foto van de man. “Déze neppert bedoelt u? Doet u dáár zaken mee? Sjongejonge… Hoe diep kan een mens zinken…”

Zomers was bleek geworden, mompelde iets over ‘stomme spelfout’. “Bullshit mevrouw. Deze meneer overvalt mensen thuis, legt een zogenaamd dwangbevel neer en belt na een dag ‘vriendelijk’ op om eens te informeren wanneer het geld komt. En er zijn mensen die er in trappen. Helaas voor u behoren wij niet tot die categorie.” Joline ging verder: “Op het moment dat deze figuur bij ons voor de deur staat wordt onmiddellijk de politie gebeld, ...