-
De Avonturen Van... - 3
Datum: 19-11-2021, Categorieën: Tieners Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... gaat het wel?' hoorde ik mijn moeder opeens. Ik schrok me rot. En Elise kon me deze keer niet redden met een mond vol zaad. 'Ja hoor!' riep ik snel terug. 'Uhm, had een rare droom. Sorry.' kraamde ik maar uit. Dat weerhield haar niet even te komen kijken. En dus stond ook zij even later in m'n kamer. Ik had snel m'n stijve, die niet onverminderd hard was geworden, tussen m'n benen gestopt en de dekens over me heen getrokken. Het zweet stond op m'n voorhoofd en m'n borstkas ging nog heen en weer. Adrenaline gierde door m'n lichaam heen. En zo leek het inderdaad alsof ik een hele nare droom heb gehad. En dat hield ik dan ook vol. Ik wist niet meer precies wat. Dat kon ook. Ze was dan ook zo weer weg en trok de deur achter haar dicht, waar opeens Elise weer tevoorschijn kwam. Ze was net op tijd uit bed gesprongen en had zich achter die deur verstopt. Haar mond was ondertussen leeg en alleen haar handen waren nog vies van het zaad. Maar blijkbaar vond ze het nog niet eens zo vies. Want wat ze in haar mond had, had ze wel weggeslikt. Haar vingers aflikken deed ze dan nog niet. Maar niet zo gek. Zou ik ook niet doen. 'Dat was echt op het nippertje.' fluisterde ze opgelucht. Maar ze zat hier nu wel vast. Want niet alleen mijn moeder was op, ook haar vader. En die waren druk in de weer met op tijd klaar te zijn voor hun werk. Ze werkten allebei nog. En veel ook. Misschien ook wel reden waarom ik en Elise zo close waren de laatste jaren, en was dit misschien ook wel het ...
... logische vervolg. Ik wist dat ik niet meer gestoord werd, en omdat mijn lakens toch al vies waren, bood ik haar deze aan om haar handen maar aan af te doen. En toen moest ze daar wachten met mij. En dat was best gezellig, zo na een hitsig momentje. - 'Elise al op?' hoorden we nog even mijn moeder zich verbaast afvragen waar Elise's vader niet eens op reageerde. Maar daarna was het veilig. Elise had al weg kunnen gaan, maar ze was toch nog even gebleven. Dat kwam omdat we het hadden over wat we gedaan hadden. En daar was opeens niks ongemakkelijks meer aan, zover dat kon. - 'Was wat.' kwam ze mee terug aangelopen en ze nam gewoon weer plek naast me. Ze leek opgelucht. En ze had het niet eens over het feit dat we bijna betrapt waren. 'Ja, zeg dat.' voelde ik haar meteen aan en keek haar met ongeloof aan. Ze grinnikte er even om en liet toen haar hoofd tegen m'n schouder aanvallen. Het was gek. Het begon met die kus. Die was ik zeker nog niet vergeten. Maar al heel snel ging ze veel verder dan ik ooit had durven te dromen. 'Dus ik hoef je alleen maar te appen?' vroeg ik nog meer als grap. Toch liep ze nu wat rood aan. Eigenlijk was het wel beschamend. Zo makkelijk was ze dus, zou je eruit kunnen halen. Zo zag ik het niet. Maar ik wist niet zo goed wat ik er wel van moest vinden. 'Ik was gewoon nieuwsgierig in eerste instantie. Meer niet.' legde ze me toen uit. 'Ik zag je en... Toen begon het te spelen.' 'Toen ik me aftrok en je me betrapte, bedoel je?' 'Ja. Ik ...