De Avonturen Van... - 3 - Sex Verhalen

De Avonturen Van... - 3

... bieden.

'Ik hoorde jullie laats over mij praten. Toen Carmella hier was. Voor de keer hiervoor dat we iets deden, zeg maar.' wilde ik toen melden. 'Vertel je dit allemaal tegen haar?' Aan de ene kant vond ik dat wel een spannend idee, maar aangezien ze toen niet heel positief was, had ik het liever niet. En daarnaast wilde ik niet dat dit uitkwam. Niemand mocht dit weten. Dat was ik met haar eens. Maar zij had het dus al verteld.

'Nee, alleen dat ik je betrapt had. Dat moest ik gewoon kwijt. Voor de rest weet ze niets, hoor.' zei ze daarna snel en vol van overtuiging. Dan was het ook zo. Bleef een dubbel gevoel houden, en dat leek ze op te merken.

'Of wil je dat ik het haar vertel? Ze zal het niet begrijpen, hoor.' vulde ze het al in.

'Nee, dat wil ik niet. Maar ben niet blind, natuurlijk.' zei ik iets te snel, alsof Elise niet voldoende voor me was. En zo keek ze me ook aan. Ik kon ook te hard van stapel lopen.

-

'Anders app je maar gewoon helemaal niet meer.' zei ze toen beledigd en ze stond snel op.

'Nee, nee!' reageerde ik dan weer snel. Ik pakte nog net haar hand. 'Sorry. Zo bedoelde ik het niet. Maar op dit moment heb ik het gevoel dat zo'n beetje elke fantasie mogelijk is. En dat komt door jou. Maar meer heb ik ook niet nodig. Ik wil meer van jou.' zei ik haar en ook ik merkte de opgebrachte passie in mijn stem op. ...

... Hier was ze toch wel gevoelig voor.

'We lopen misschien wel iets te hard van stapel. Eigenlijk was dit alles helemaal niet m'n bedoeling per se. Trekken, okay. Maar de vorige keer was best heftig. Zoiets heb ik nog nooit gedaan. En pijpen doe ik ook niet zomaar.' biechtte ze toen op.

'Maar ik ben ook niet zomaar iemand, toch? Daar ging het je toch ook om?' wilde ik haar eraan herinneren. Nu kreek ik een hele lieve en warme glimlach van haar die ik niet vaak had gezien.

'Ja, dat klopt.' zei ze zacht. 'App me maar gewoon en dan zien we wel. Erover praten is ook wel leuk.' gaf ze toe. En dat was ook zo. We moesten ook niet te hard van stapel lopen. We waren al bijna betrapt... En dat Carmella wist dat ik mezelf aftrok, kon geen verrassing zijn. Welke jongen doet dat nou niet? Ik, als het aan Elise lag. Want daar wilde ik me wel aan houden. Ik vond het wel geil dat ik het niet zelf meer mocht doen, en wel bij haar moest komen. En voor de grap had ik haar deze dag nog tien keer geappt met de boodschap dat ik een stijve had. Ook toen haar vriendinnen er waren, wat ze extra gewaagd vond, en wat ze wel leek te kunnen waarderen, liet ze later weten. En dat ik dan ook echt tien keer met een stijve zat, liet ik maar even achterwegen. De druk liep zo aardig op en ik hoefde vast niet heel lang te wachten. Al was het maar haar helpende hand.

-