Martina - 3 - Sex Verhalen

Martina - 3

... man?

“Gewoon.”

“Gewoon? Wat bedoel je daarmee?”

Martina was even stil. Toen zei ze: “We hebben ieder ons eigen leven. En natuurlijk doen we ook samen wel eens wat.” Met dat ze het zei, vond ze het ook zelf wel wat magertjes klinken.

Vito begreep het en vond het beter om er maar niet verder op door te gaan. Hij vermoedde zomaar dat het huwelijk ingedut was. De spanning was eruit. Met hun sex leven zal het vermoedelijk niet anders zijn.

“Hoe vind je het om bij mij te zijn. Eergisteren was de eerste keer, nu de tweede.”

“Heerlijk Vito en dat meen ik. Ik voel me geweldig bij jou. Opwindend, verrassend. Bij jou ben ik mezelf.” Ze zei het enthousiast.

Vito nam nog een slokje wijn en zette zijn glas weg. Hij boog zich over haar heen en kuste haar.

“Martina, ik vind je een opwindende vrouw. Mooi, sexy, begeerlijk.” Met dat hij dit zei, deed hij zijn hand in haar ochtendjas en speelde zachtjes met haar borst.

“Zo kan die wel weer, Vito,” glimlachte ze, maar ze dronk zijn woorden als zoete honing.

“Ik meen het, Martina!” Met dat hij dit zei, maakte hij de centuur van de ochtendjas los. De jas viel open.

“Je hebt een prachtig lichaam. Ik kan er nauwelijks vanaf blijven. Iedere keer wind je me weer op.” Hij streek over haar lichaam. Martina genoot van zijn woorden. “Je handen, je gezicht, je volle borsten, je buik, je kale kutje, je benen. Zegt je man je nooit wat voor een heerlijke vrouw je bent?”

Maar Martina antwoordde niet. Vito gaf haar haar ...

... wijn. Ze nam een teugje en zuchtte.

“Hoe oud ben je, Martina?” vroeg hij zachtjes.

“38.” Het klonk als een fluistering.

“38! En zo mooi. Mooi en lief. Wat wil een man nog meer?”

Martina’s hart klopte opgewonden. Zo had nog nooit een man tegen haar gesproken! Maar Vito wel. En ze kende hem pas 2 dagen! O god!

Maar Vito was nog niet klaar.

“Martina, praten jij en je man wel eens met elkaar? Ik bedoel als jullie vrijen.”

Ze schudde haar hoofd.

“Zegt hij nooit dat je mooie volle borsten hebt en een heerlijk kutje?”

“Nee.” Het antwoord was nauwelijks te horen.

“En jij? Praat jij?”

“Ook niet.”

In stilte streelde Vito haar lichaam. Toen hij zijn hand tussen haar benen legde, voelde hij haar vochtigheid.

“Je hoeft ook niet altijd te praten, maar soms is het fijn en opwindend voor allebei.”

Lichtjes duwde hij tegen haar linkerbeen. Ze zette haar been op de grond. Tot in het diepst van haar vezels genoot ze van het samenzijn met Vito. Zijn stem, zijn woorden, zijn strelingen. Haar hart vulde zich met warmte. Ineens hoorde ze zijn stem weer.

“Ben je geil, Martina?” Waarom vraagt hij dat, schoot het door haar heen. Dat weet hij toch! Ze knikte.

Ze voelde zijn hand op haar gezicht die haar dwong omhoog te kijken. Ze keek in zijn ogen. Hun blikken hielden elkaar vast. Dat had ze al eerder met Vito meegemaakt. Zo opwindend!

“Ben je geil, lieve Martina?” Ze begreep wat hij wilde.

“Ja, lieve Vito, ik ben geil. En jij ook.”

Het klonk ...