Een Onverwachts Brutaal... - 7 - Sex Verhalen

Een Onverwachts Brutaal... - 7

... uit bij een lang kronkelig pad dat ons diep een bos inleidde. Na een minuut of vijf reden we een zanderig pad op en kwamen we uiteindelijk bij een stenen oprit terecht. We reden door tot aan een grote omheining. Kort hierna stonden we stil voor een sierlijk maar stevig uitziend hekwerk. Twee grote wit metalen poorten schoven plotseling open. Toen we erdoor heen reden zag ik in de verte een groot landhuis opdoemen. Het was een prachtig uitziend huis ergens “in the middle of nowhere”. Mijn hart begon opgewonden te kloppen. Ik werd nu best wel erg nerveus. Wat is dit nu weer? Waar heeft hij mij mee naartoe gebracht? Ging het dan hier in dit landhuis gebeuren? Spookte er op dat moment door mijn hoofd. De omgeving hier was prachtig. Tussen de grasvelden, bomen, vijverpartijen, bloembedden en heggen waren hier en daar wat terassen aangelegd, aangekleed met chique tuinmeubels. De beboste omgeving eromheen gaf het een rustieke sfeer. Het was hier rustig en vredig. We reden door tot aan het landhuis en parkeerden daar de auto.

Hand in hand liepen we via het bordes van het landhuis een wit houten veranda op. Marc glimlachte maar me terwijl ik de omgeving in mij opnam. Ik was onder de indruk van wat er allemaal op mij afkwam en keek mijn ogen uit. We stonden inmiddels voor de ingang van het immens grote huis. ‘Hou je handen maar voor je gezicht liefje totdat ik de deur voor je heb geopend.’ Ik keek hem vragend aan en zei: ‘Wat is dit nou weer.’ Marc lachte en zei: ‘Doe het nou maar ...

... gewoon.’

Ik schudde glimlachend mijn hoofd en dacht wat gaat hij nu weer doen. Ik deed mijn handen voor mijn ogen. Ik hoorde hem de deur openen. Ik was ontzettend nieuwsgierig. ‘Marc pakte mij liefevol vast bij mijn heupen en begeleidde mij zo, al lopende voorzichtig door de deur. Ik hield nog steeds mijn handen voor mijn ogen. Voorzichtig tastte ik met mijn voeten af waar de drempel van de deuropening zat en stapten we vervolgens samen het huis in. Laat je handen nu maar zakken, schoonheid.’ Ik giechelde opgewonden en haalde mijn handen voor mijn gezicht vandaan. ‘Welkom in huize de Jong’, riep Marc enthousiast. ‘Ik wens je hier de komende dagen een aangenaam verblijf. Verbaasd fronsend keek ik hem aan. ‘Is dit jouw huis?! Trots uit zijn ogen kijkend antwoordde hij: ‘Yep dit is mijn huis. Ik wilde je verrassen. Daarom beantwoordde ik je vraag niet wat betreft de auto. Snap je?, want anders had ik alles verklapt.’ Ik knikte ja dat ik het begreep. Met een verwonderde blik keek ik om mij heen. Het was hierbinnen betoverend mooi. De hal was groot en ruim en met duur uitziende meubelen ingericht. Mijn ogen vielen gelijk op de velen rode rozenblaadjes die voor onze voeten lagen uitgestrooid en door heel de hal heen een soort van pad vormde. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond van ontroering. Tranen van blijdschap sprongen mij in de ogen. Dit was romantiek ten top. ‘Oo Marc, heb je dit speciaal voor mij gedaan?’ Hij knikte. ‘Ooh wat lief! Dank je wel!’ Het was alsof ik in een ...