Jess - 1 - Sex Verhalen

Jess - 1

1. Cockers

Het was deze donkere zaterdagochtend in oktober al weer behoorlijk koud buiten. De straatlantarens brandden nog en de nachtvorst had de ruiten van de auto’s in de straat met een wit laagje ijs bedekt. Zojuist was ik vroeg opgestaan, had de krant uit de brievenbus getrokken en de tijdklok thermostaat van de verwarming had zichzelf ingeschakeld waardoor mijn huis snel behaaglijk warm begon te worden. Met een kop thee en een bord muesli zat ik aan mijn keukentafel de plannen voor vandaag door te nemen. Een bezoek aan de plaatselijke doe-het-zelf winkel was noodzakelijk om een extra plank in een kast te maken maar stond niet boven aan mijn lijstje. Ook de wekelijkse boodschappen moesten weer in huis worden gehaald. Ik wist dat ik mijn wekelijkse rondje moest gaan lopen om mijn conditie op peil te houden maar besloot eerst te genieten van mijn ontbijt om, na mijn hardloop rondje met bijbehorende douche, op mijn gemak de krant door te nemen. Het was weekend, tijd voor ontspanning. Na het ontbijt liep ik met lichte tegenzin in mijn pyjama naar de kledingkast boven, trok mijn hardloop kleding uit de kast, verkleedde me en trok beneden mijn loopschoenen aan. Zoals te doen gebruikelijk liep ik elke zaterdagochtend zo’n 8 tot 10 kilometer hard. Maar vandaag had ik eigenlijk niet zoveel zin. Na de vergadering, die gisteravond behoorlijk was uitgelopen, was ik doodop laat thuisgekomen en direct als een blok in slaap gevallen. Ik moest dus vechten tegen het stemmetje dat ...

... me probeerde te verleiden om nu lui met de krant en een kop koffie op de bank te gaan zitten. Maar mijn zelfopgelegde discipline dwong me deze opdracht uit te voeren en dat was ‘lopen met je luie reet’.

Het ochtend licht gaf blijk van de kou buiten. Ik trok mijn jack over mijn thermoshirt dicht, checkte de nummers en genre op mijn smartphone, zette deze aan en trok de voordeur achter me dicht. Al rennend door de straten en in mezelf zingend trok de tegenzin als mist weg en voelde ik me na een paar honderd meter al heerlijk ontspannen. Er was geen zuchtje wind wat het lopen aangenamer maakte. Ik ademde in door mijn neus en blies deze ritmisch en door de koude lucht in wolkjes weer uit door mijn mond. Met deze techniek kon ik het hoge tempo conditioneel goed uithouden. Na enkele kilometers door de straten van de stad naderde ik het bos waar ik zo’n beetje mijn vaste route had gevonden. Eerst langs het betonnen fietspad, waar ik al meerdere vroege sporters tegen kwam, liep ik van de gebaande paden af het bos in. Ik sprong, tevreden over mijn lijf en conditie, soepel over laaghangende takken en donkere plassen heen. Mijn schoenen knisperden over de bevroren bladeren en mijn haar, vastgebonden in een paardenstaart, zwiepte achter me langs. Op mijn voorhoofd parelden de eerste zweetdruppels die ik met een automatisme wegstreek. Intussen gingen mijn gedachten weer terug naar gisteravond. De ziektekosten verzekeraar waar ik voor werk had een paar maanden geleden een nieuwe unit ...