Besties - 4 - Sex Verhalen

Besties - 4

... met koud water en drie glazen staat op het tafeltje tussen hen in. Ik loop naar de stoel die naast Maureen staat. Al lopend trek ik het shirt over mijn hoofd. Op het voeteneind ligt al een handdoek klaar. Als ik ga zitten zie ik pas dat ze allebei op hun broekjes na helemaal in hun blootje zitten. Van Anke verbaast me dit niet. Ze is meestal naakt als ze gaat zonnen. Maar dat Maureen ook meteen…..

Met een stralende lach word ik door deze heerlijke meiden verwelkomt. Ik trek mijn broek ook maar uit en spreid de handdoek over de stoel. ‘Willen jullie een glaasje water?’ vraag ik als ik voor Maureen langs naar het tafeltje loop. Allebei antwoorden ze dat dat wel lusten. Zwijgend schenk ik de glazen vol en vul het bakje voor Willem. Als ik op mijn ligstoel ga zitten vraagt Maureen; ‘zit ik niet op jouw plekje, nu?’ Ik kijk haar aan ‘normaal zit jij toch hier?’ vult ze aan. ‘Klopt’ zeg ik ‘maar er is ruimte en stoelen genoeg’. Ze lacht weer. ‘Anke vertelde net dat jullie hier wel eens met elkaar spelen.’ Ze kijkt me serieus aan en schiet daarna weer in de lach. ‘die blik op je gezicht!’ lacht ze. Ze krijgt de slappe lach en Anke lacht met haar mee. Maureen vouwt bijna dubbel van het lachen en ik kijk een beetje hulpeloos naar Anke. Wat moet ik hier nou mee?’

‘Maureen bedankte me dat ik je zo lekker heb leren likken.’ Anke kijkt me aan en steekt haar duim op ‘ik ben trots op je, jongen’ en schiet weer in de lach. Ik grijns; voel me trots dat Maureen zo onder de indruk is en ...

... dat ik van Anke hiervoor een complimentje krijg. ‘Fijn om te horen dat de dames tevreden over me zijn’ zeg ik terwijl ik achterover leun en een proostend gebaar met mijn glas water maak.

We zitten een paar minuten stil voor ons uit te staren als Maureen zegt; ‘Als ik het verhaal over jou en je ouders hoor dan begrijp ik dat je misschien liever ergens anders woont. Maar het is op zich wel een prachtige plek om te wonen, toch?’

Meteen komt de steenklomp weer terug in mijn buik en weet ik niet wat te zeggen. Anke redt me; ‘je moest eens weten Maureen wat voor ellende ouders kunnen aanrichten bij hun kinderen. Natuurlijk ben ik zo blij dat ik hier mag wonen, maar ik was nog veel blijer dat ik thuis weg kon al had ik in een doos moeten gaan slapen dan was ik nog weggegaan.’ Maureen kijkt naar links en naar rechts. ‘Ik heb wel vaker bedacht dat ik het thuis goed heb maar als ik hoor hoe slecht het bij anderen is gesteld. Ik kan me alleen maar erg gelukkig prijzen dat mijn zus en ik altijd het gevoel hebben om gewenst te zijn en dat papa en mama blij zijn als ze ons zien.’

Ze blijft even stil; ‘en ze zijn ook blij als ze jou zien, Jelmer.’ De steenklomp verdwijnt weer want wat ze zegt is waar. Ik sluit mijn ogen en ontspan.

Ik hoor dat Maureen haar broek oppakt en kijk opzij. Ze heeft haar mobiel uit haar zak gehaald. ‘Mama? Is het goed als er vanavond nog iemand meekomt? Anke, een vriendin van Jelmer en mij.’ Ze luistert en lacht; ‘dat is lief, dank je. Nee, we blijven ...