Besties - 4 - Sex Verhalen

Besties - 4

Zwijgend steken we de grens weer over en nog geen tien minuten later rijden we het dorp binnen. Maureen kijkt naar buiten en wijst naar de twee torens van de basiliek. ‘Daar ben ik wel eens geweest voor een project van kunstgeschiedenis.’ Ik knik maar houd maar verder commentaar voor me. Persoonlijk heb ik helemaal niets met kerken, het katholieke geloof of welk geloof dan ook. Het is me allemaal te dogmatisch en veel religies menen dat zij het alleenrecht hebben op het verbeteren van de wereld; zolang het maar op hun manier gebeurt. Liefde is wat mij betreft niet voorbehouden aan mensen die een zelfde religie aanhangen, van hetzelfde ras of geaardheid zijn.

Lust hoort net zo bij het leven als liefde; evenals vrijheid. Daarom begrijp ik mensen die hun geloof op een vast moment moeten betuigen, op een vaste plek met vaste rituelen, niet. Maar goed, dat is mijn opvatting. Maureen kijkt opzij; ‘ik heb er helemaal niks mee. Jarenlang ben ik elke zondag naar de kerk gegaan omdat mijn ouders dat eisten. Ze weten ook dat afgelopen zondag de laatste keer was. Ik ben nu achttien en maak mijn eigen keuzes. Geen kerk meer’ met een grote grijns vervolgt ze ‘en geen bh’s.’

Lachend rijden we het dorp weer uit, het spoor over om na tweehonderd meter de toe-rit naar het huis op te draaien. Het huis wordt aan het zich onttrokken door een haag van grote rododendrons met daarachter een bosperceel. De weg naar het huis is zo’n tweehonderd meter lang. Maureen kijkt verbaasd opzij als het ...

... huis in zicht komt. Het is groot en vrijstaand met rondom heel veel gras. Het hele perceel is door bomen omringd en biedt veel privacy. Ankes Mini cabrio staat rechts naast het huis voor een van de garagedeuren. Ik stuur onze auto tot voor de voordeur en we stappen uit. Voor ik de sleutel in het slot van de voordeur kan steken komt Anke om de hoek kijken. ‘ik dacht al dat jij dat was’ zegt ze. Ze kijkt naar Maureen en naar mij terwijl ze dichterbij komt. Haar hond loopt als altijd een metertje achter haar. ‘Dit is Maureen’ zeg ik. Maureen lacht een beetje onzeker en heeft haar handen in haar kontzakken gestoken. Anke straalt; ‘wat leuk om je te ontmoeten Maureen!’ Ze legt haar handen op Maureens schouders en gaat op haar tenen staan om haar drie zoenen te kunnen geven.

Als ik ze zo allebei op een afstandje bekijk is het overduidelijk hoe verschillend de twee meiden van elkaar zijn. Maureen is ongeveer 1.75 lang, slank met donker halflang krullend haar en een heerlijke b-cup; Anke is net 1.60 met kortgeschoren stekeltjes, grote oorbellen en volle d-cup. Maureen oogt wat kwetsbaarder terwijl Anke stoerder overkomt.

Ik word in mijn overpeinzing opgeschrikt door Ankes hond ‘Willem’ die zijn snuit tegen mijn kruis drukt. ‘Hee Willem’ begroet ik hem en neem zijn kop in mijn handen krauwel met mijn vingertoppen achter zijn oren. ‘Dit is Maureen’ wijs ik met mijn vinger ‘ga maar eens dag zeggen’. De bruine hond slentert naar Maureen die door haar hurken is gezakt om hem welkom te ...