Taboe - 25 - Sex Verhalen

Taboe - 25

... helft in de zachte matras. Niet dat Hilke daartegen bezwaar maakte, bijlange niet zelfs. Met haar armen om Ben heen geslagen, moedigde ze hem aan om vooral flink door te gaan en met regelmaat kirde ze van genot. Het liet Wim niet onberoerd, en als vanzelf gleed zijn rechterhand in zijn boxer. Dat hij daarbij zelf werd gade gelagen, was iets wat Wim helemaal geen erg in had.

De ouderlijke slaapkamer bevond zich aan de andere kant van de gang, recht tegenover die van hun dochter. Daar was ook Bets wakker geworden door de geluiden van het vrijende koppel. Gedreven door eenzelfde soort frustratie als haar zoon, was ook moeder op het idee gekomen om te gaan gluren. Zodra ze zich ervan vergewist had dat haar man nog sliep, was ze stilletjes uit bed gegleden en op de geluiden afgegaan. Toen ze echter zag hoe Wim al door een kier in Hilke’s kamer stond te gluren, was ze toch maar op de ouderlijke slaapkamer gebleven. Door een kiertje bleef ze echter wel stiekem staan volgen hoe haar zoon zou reageren.

Op het ogenblik dat ze hem de hand in zijn slip zag schuiven, begreep ze dat haar jongste het behoorlijk kwaad kreeg. Daar kon ze zich wel iets bij voorstellen, want ook al kon zijzelf niets zien, de opwindende geluiden die haar bereikten vanuit de tegenoverliggende kamer, lieten geen twijfel over wat er daar gebeurde.

Evengoed als haar zoon geraakte ook moeder Bets daardoor opgewonden en ze had de grootste moeite om zichzelf ook niet intiem te gaan betasten. Ze besefte ...

... dat ze weer een van haar ‘warme dagen’ had, zoals ze voor zichzelf de dagen waarop ze ten prooi was aan een haast grenzeloze seksuele appetijt was gaan noemen.

Op het ogenblik dat haar dochter onmiskenbaar aangaf dat ze onverwijld op weg was naar haar hoogtepunt, overviel haar een vleugje jaloezie. Wat had Bets graag de plaats van haar dochter ingenomen, mocht dat kunnen.

Hoe lang was het ook alweer geleden dat zij een dergelijke goeie beurt kreeg, vroeg ze zich af. Ze kon zich de precieze dag niet meer herinneren, maar het waren beslist al minstens vijf weken. God, wat was ze daar hoognodig nog eens aan toe!

Wim wist niets af van de aandacht van moeder achter hem en dus bleef hij ongegeneerd toekijken hoe Hilke luid kermend klaarkwam.

Al was het dan niet door zijn toedoen, toch bleef het even mooi om te zien hoe zijn zusje genoot van haar hoogtepunt. Hoewel hij daar veel liever zelf voor verantwoordelijk geweest was, gunde hij het haar wel.

Zodra Ben echter grommend aangaf dat ook hij met rasse schreden het moment van klaarkomen naderde, werd het Wim teveel. Hij kon niet lijdzaam toekijken hoe de man die hij als zijn rivaal aanvoelde, zijn hete kwakjes in het door hemzelf zo begeerde kutje zou spuiten. Dat was hem een brug te ver. Vooraleer het zover kwam had Wim de deur alweer in het slot. Haastig liep hij in de richting van de badkamer, vastbesloten zichzelf te bevrijden van de stilaan pijnlijke aanvoelende druk in zijn kruis.

Met lede ogen zag Bets het ...