Schoolproject Met Gevolg - 2 - Sex Verhalen

Schoolproject Met Gevolg - 2

Toen Renske een week later weer voor een bezoek aan John zich meldde bij de gevangenis, merkte ze een vreemd gevoel. Ze had deze week enorm uitgekeken naar de derde ontmoeting met de man die zeer ongeoorloofde dingen had gedaan bij meiden van haar leeftijd. Toch voelde ze zich aangetrokken tot John. Of was het nu toch de cipier? Na vorige week had Renske veelvuldig aan de onverwachte en tevens ontzettend geile beurt in het voorraadhok gedacht. Die man had haar op een geweldige manier laten genieten. Zou hij er weer zijn?

Die vraag werd snel beantwoord. Renske zag een vrouwelijke cipier op haar af komen om haar te begeleiden naar het bezoek aan de serieverkrachter van weleer. Zou hij eigenlijk nog wel tot zulke dingen in staat zijn? Of zou hij zijn leven hebben verbeterd? Daar schreven de twee niet expliciet over. Renske had daarbij in de brief van afgelopen week niks gerept over wat de cipier bij haar had gedaan. Dat hield ze even geheim voor de buitenwereld als het schrijven met John.

Op het moment dat John tegenover haar verscheen, merkte ze dat de cipier van dienst niet aan de binnenkant wachtte, maar naar buiten ging. Blijkbaar had men inmiddels vertrouwen in haar bezoekjes. De cipier aan Johns kant deed immers hetzelfde.

John was zichtbaar blij met haar komst. Hij complimenteerde Renske met haar kledingkeuze. Renske nam het compliment blozend aan, maar vroeg zich van binnen wel af wat er anders was dan de andere weken. Ze was immers gewoon in een jeans met een ...

... casual, licht taillerend shirtje gekleed. Haar donkerrode lingerie kon hij niet zien. Dat was puur iets voor haarzelf. Renske voelde zich in dat setje, waarvan veel stof doorschijnend was, maar tevens de intieme delen niet prijsgaf, erg mooi. Ze had geen adoratie voor het vrouwelijke geslacht, maar kon wel genieten van haar eigen pure schoonheid.

Het gesprek liep lekker ontspannend. Enkele schoolse zaken werden besproken alsmede de bezigheden van John die week. Tevens werd er ook nog gefilosofeerd over een heftige kwestie uit het nieuws. Blijkbaar dachten zowel Renske als John hier dieper over na dan gedacht. Dat hun gedachtes op dezelfde lijn lagen, vond vooral John een verrassing. Hierdoor vloog de tijd weer om. De cipier aan de kant van John opende de deur om te melden dat het tijd was voor het afscheid. John knikte en de cipier stapte weer naar buiten.

‘Nou dan ga ik maar weer, John,’ zei Renske daarop tegen hem.

‘Dat is goed. Hopelijk kom je snel weer,’ zei hij. Renske stond daarop op.

‘Renske,’ zei John. Ze keek hem staand naast de stoel aan. ‘Hopelijk heb je vorige week genoten.’

Renske wist niet wat te zeggen. Ze voelde zich kleuren. Wist hij wat er gebeurd was? Of doelde hij op iets anders.

‘Tot volgende week, hopelijk,’ zei hij, waarna hij door de cipier geopende deur wegliep.

Beduusd verliet Renske ook haar ruimte. De cipier die haar naar de uitgang leidde zei niks. Renske ook niet. Haar gedachtes waren terug bij vorige week. Even keek ze met ...