Charlotte - 22 - Sex Verhalen

Charlotte - 22

... hele goede invloed op hem. Eerst was hij al tevreden om alleen maar timmerman te zijn, en nu wil hij al hele huizen gaan ontwerpen. Ik vond het destijds al zonde, dat hij niet echt verder wilde leren, maar ik kon hem niet dwingen om het te doen. Tot jij een rol ging spelen in ons leven. En daarom ben ik ook zo blij, dat jij de man bent, met wie Lisa straks gaat trouwen. Met alle liefde draag ik straks de hand van mijn dochter aan jou over.’

Ik zet de wagen even langs de kant van de weg, want dit doet me best wel wat. Ik moet even een traantje wegpinken, en Eduard glimlacht. ‘Je bent echt een prima kerel, Peter. Ondanks je roerig verleden. Ik heb vrienden bij de politie, en die kenden je nog uit je verleden. Ze vonden je destijds een ruwe bolster met een hart van goud. Destijds een snelheidsduivel, en ook roekeloos. Maar wel goudeerlijk, en je maakte het nooit echt erg bont. Ik weet, dat ze toen best wel eens een oogje hebben dichtgeknepen, toen ze je weer eens te hard reed. Maar nu weten we wel, waarom je dat deed. Toen ik mijn vrienden vertelde, dat je met Lisa ging, en dat je vader werd, vertelden ze me, dat je nu wel je wilde haren zou hebben verloren, en dat ik een heel goede schoonzoon aan je zou hebben. Maar dat wist ik natuurlijk al. Maar het is altijd wel leuk om te horen, dat anderen ook zo over je denken.’

‘Hmm, ik wist niet, dat ze me nog konden daar in Apeldoorn. En ja, ik heb toen veelvuldig contact met ze gehad. Kan ook niet anders, als je een kroeg ...

... bezit.’

‘Ja, dat hebben ze me ook verteld. Soms hebben ze wel heimwee naar die tijd. Tegenwoordig is het in die kroeg niet meer zo netjes als toen. Ze moeten er nu regelmatig naar toe, en destijds regelde jij dat wel even. Dan hoefden ze alleen maar achteraf even langs te komen om de betroffene op te komen halen.’

‘Dat kan ik me wel voorstellen. Ik regelde dat zelf altijd wel even. In mijn tent was er nooit herrie. Het maakte me niet uit, wie het was, die werden gewoon hardhandig te tent uit gesmeten. Dat konden ze een keer presteren, een tweede keer was een definitief verbod om nog binnen te komen. En daar zijn er wel eens goed achter gekomen. Mijn vrienden waren heel goed erin, om met zulke gasten om te gaan. Die lieten ze eerst binnenkomen, om ze dan voor het oog van iedereen vast te binden en kaal te scheren. En dan werden ze zo de deur uit gezet.

Dat gaf dan achteraf wel eens wat problemen, vooral met die gastjes, die van rijke en invloedrijke ouders afstamden. Maar daar had ik geen boodschap aan. Dan hadden ze maar niet moeten proberen nog binnen te komen. En je kon er dan donder op zeggen, dat je de komende weken ook geen herrie meer in de tent had. Werkte prima.’

Eduard lacht. ‘Je hebt in je jonge leven volgens mij al meer meegemaakt, als ik in mijn hele leven.’

‘Dat zou zomaar eens kunnen. Ik heb erg veel gedaan, en daarom trek ik er ook niet meer zo aan, om nieuwe dingen te doen. Ik hoef mezelf niet meer te bewijzen. Dat ik heb in mijn jeugd al eens ...