Charlotte - 22 - Sex Verhalen

Charlotte - 22

... hun drankjes ophebben, nemen ze weer afscheid. Ik sta dan ook op, en zeg: ‘Zo, ik ga nu naar de slager, het vlees halen, dat James besteld heeft. Wie gaat er even mee, om me te helpen?’

Ben springt meteen overeind en we rijden samen naar de slager. Ben vraagt me: ‘Is het veel vlees, dat je mee moet nemen?’

‘Ja, nogal! Ik had de slager gevraagd om het in grote bakken te doen, zodat ik het goed kan marineren. Het is maar goed, dat we ook de koelwagen van hem mogen lenen.’

‘O, dat maakt het wel gemakkelijker. Maar waarvoor moest ik dan mee?’

‘Om die aanhanger achter de auto te manoeuvreren. Die zal niet echt heel erg licht zijn. Maar eerst rijden we nog door naar de bouwmarkt, daar staan nog een zak of tien met kolen. Die zullen we wel nodig hebben.’

Ben kijkt geschokt. ‘Zoveel?’

‘Ja, dat verwacht ik wel nodig te hebben. Drie barbecues, en die zal ik minstens drie keer moeten vullen. Dan zijn er wel negen zakken op. Dan heb ik nog een zak reserve.’

In de bouwmarkt haal ik me, wat ik nog nodig heb, zoals een paar extra griltangen en nog een paar grilschorten. Ik heb er zelf wel, maar er zullen me ook mensen moeten helpen, en daarvoor heb ik nog een en ander nodig. Dan rijden we nog langs de slager om de koelwagen op te halen. Ik ben blij, dat ik me nu wat beter kan verwoorden in het Frans, en zodat ik de slager beter kan verstaan en beantwoorden. Niet dat ik meteen vloeiend Frans spreek, maar goed genoeg om niet als een lompe Nederlandse boer over te ...

... komen.

De man kan goed merken, dat ik mijn best doe om me zo goed mogelijk verstaanbaar te maken, en in ruil daarvoor praat hij wat minder snel, als hij normaal doet, en als ik het niet begrijp, vult hij in het Engels aan.

En precies doe ik het ook bij hem. En even later rijd ik weg met een flinke koelaanhanger, gevuld met vlees. Eenmaal thuis aangekomen, ga ik ook meteen aan de slag met de voorbereidingen, het maken van de marinades. Iedereen draagt een steentje bij aan deze voorbereidingen. En terwijl we bezig zijn, komt James nog een keer voorbij. Hij vertelt ons, dat hij met de burgemeester gesproken heeft, en dat we toestemming hebben gekregen om de Jenny Winters cocktail te gaan verkopen.

‘Dat is toch fantastisch! Dan moeten we morgen maar eens snel boodschappen gaan doen. In Bera heb ik een groenteboer gezien, die wel moet hebben, wat ik allemaal nodig heb. Dan ga ik dat morgen daar wel even halen.’

Lisa zegt dan: ‘Waarom ga je nu niet even? Dan kan die man misschien nog alles op tijd bestellen, als hij iets niet op voorraad heeft.’

‘Ja, en de marinades dan?’

‘Dat heeft nog wel tijd. Bovendien is het meeste toch al bijna klaar?’

‘Nou ja, je hebt gelijk. Ben? Wil jij dan die lendenstukken alvast in de marinade leggen? Zet die daarna maar terug in de koelwagen. En de kippenbouten mogen in die gele marinade.’

Eduard zegt dan: ‘Zal ik anders met je mee rijden? Ik spreek wel een woordje Spaans. En Lisa heeft me verteld, dat het niet je sterkste punt ...