De Leerling - 11 - Sex Verhalen

De Leerling - 11

... hele dag heb ik alleen maar aan deze woorden moeten denken.. Hij twijfelt even voordat hij voorzichtig zegt 'iemand moet je veel pijn gedaan of niet? Om zoiets verschrikkelijks over jezelf te zeggen en te denken ,wat absoluut niet klopt bij hou je bent.'

Ik knik langzaam 'Milan, ik .. Ik weet dat het moeilijk voor me is om iemand toe te laten maar wat ik net tegen je zei is waar ik vind je ontzettend leuk en hou van je.'

'Mijn woorden zijn ook niet gelogen' antwoord hij.

Hij glimlacht en streelt over mijn gezicht en geeft me een kus.

'Milan begin ik voorzichtig ik ..

Ik streel hem over zijn gezicht 'Mijn verleden is een puinhoop Milan, die ik probeer te begrijpen een plaats probeer te geven, ik doe mijn best maar soms zijn de kuilen zo diep en zwart dat het moeilijk is om eruit te kruipen, ik snap als dit teveel voor je is om bij me te blijven ik zal het je niet eens kwalijk nemen als je bij me vandaan loopt.

Hij schudt zijn hoofd 'ik ga niet bij je weg Cas, niet voor je verleden, niet voor mijn ouders en zeker niet voor wat andere van ons vinden.

Zijn vingers strelen zacht door mijn haren over mijn gezicht, hij pakt mijn beide handen vast en zijn vingers omklemmen mijn vingers terwijl hij me een zachte bijna luchtige kus op mijn mond geeft.

Hij glimlacht 'niemand maar dan ook niemand houdt me weg bij jou.' ik glimlach terug en streel hem over zijn gezicht en geef hem opnieuw een kus.

'Wat doen we nu met je ouders?

Hij kijkt me aan ' ik heb ze ...

... gezegd dat als ze me gaan verbieden om naar je toe te mogen gaan ik mijn spullen pak en vertrek en niet meer thuis kom.'

'Ik denk niet dat dit een goed idee is Milan, het zijn nog altijd je ouders en je bent nog geen achttien' antwoord ik.

'Misschien moeten we samen met ze praten, zodat ze kunnen zien dat ik geen oude viezerik ben die met hun zoon het bed deelt, misschien moeten we ook hun kant onder ogen zien je bent ten slotte hun zoon.

'Dan hadden ze ook normaal met me kunnen praten en naar me kunnen luisteren.'

'Misschien wel maar plaats je zelf eens in hun positie ze zijn waarschijnlijk in schok omdat ze dit waarschijnlijk allerminst verwacht hadden.'

Ik zie hoe hij nadenkt 'ik ga zo naar huis en zal eerst met ze praten oké, misschien dat jij later kunt komen?

Ik knik 'als jij dit wilt dan zal ik er zijn.'

Mijn telefoon gaat af als ik in de auto zit, het scherm geeft aan dat Michel belt ik twijfel maar druk hem toch op de speaker.

Ik geef geen antwoord 'Cas' hoor ik hem zeggen 'ben je daar?

'Ja.

Het valt even stil als ik bijna het gevoel heb dat hij zoekt naar woorden' is het echt waar van jou en Milan? Vraagt hij dan ten slotte.

'Dat heb ik toch gezegd Michel!

Een lange stilte volgt.

'Ja het is waar en het spijt me als ik jullie weer teleurstel maar het is mijn leven' antwoord ik bijna kalm en rustig.

'Ik heb geen zin meer in geheimen Michel, mijn hele leven heeft bestaan uit alleen maar geheimen het maakt me langzaam kapot' ik ...