De Leerling - 11 - Sex Verhalen

De Leerling - 11

... moeder vond dat ik de laatste tijd nogal geheimzinnig deed en toen ik gister van je huis af kwam zag mijn vader dat ik uit jou auto stapte toen hij een wandeling maakte met de hond wat hij nooit doet rond die tijd'.

Hij zwijgt en gaat verder 'ik heb mijn telefoon in mijn jaszak laten zitten en ben gaan douchen, toen ik weer terug de huiskamer in liep om wat drinken te pakken zaten mijn beide ouders met mijn telefoon in mijn vaders hand naast elkaar op de bank.'

'Ze hadden verdomme het recht niet om dit zo te doen' hoor ik hem boos zeggen.

'En nu? Milan?

Ze zijn woedend vooral mijn vader hij bleef maar zeggen .. Hij stopt en kijkt me aan als hij zacht zegt 'dat hij niet kan begrijpen dat zijn zoon zich laat gebruiken door een man, een volwassen man die zijn handen thuis had moeten houden van zijn zoon.'

Ik kijk naar hem en zwijg 'ze snappen het niet , ze snappen niet dat we elkaar leuk vinden dat ik van je hou Cas, hoor ik hem zeggen.

'Misschien hebben ze gelijk' antwoord ik, zonder nog verder naar hem te luisteren.

Hij kijkt me enigszins verward aan 'wat bedoel je?

'Ik had beter moeten weten ik had .. mijn handen gaan onrustig door mijn haren 'ik heb me opgedrongen net zoals zij dit deed, ik ..

De paniek slaat door mijn hoofd en ik voel dat ik niet langer meer helder kan nadenken, de walging over mezelf overheerst.

Hij ziet het en ik zie hoe hij langzaam probeerd te begrijpen wat er nu eigenlijk speelt.

Hij kijkt naar me ' Cas als het niet ...

... gaat dan.. 'het gaat goed Michel' antwoord ik geïrriteerd.

Samen zitten we op zijn kantoor, hij kijkt naar me en zwijgt terwijl hij een nieuw stapeltje papieren oppakt en deze voor ons neer legt.

Ik sta op en schenk mijn zoveelste kop koffie in, pak hier een grote slok uit en probeer me weer te focussen op de letters die voor me op het vel papier dansen.

De deur gaat open en ik zie hoe mijn vader binnen komt gelopen. Een grote statige man in zijn afgemeten maat pak, met zijn donkere haren lijkt hij nog steeds veel jonger dan zijn leeftijd zou vermoeden.

We kijken elkaar een ogenblik aan de ongemakkelijkheid tussen ons beide lijkt steeds meer een feit te worden, hoewel ik zag hoe het mijn vader aangreep toen hij de brief las is er geen opening meer tussen ons geweest om er over te praten.

Beide lijken we niet goed te weten hoe je over zoiets groots moet beginnen, ik voel ook geen behoefte om er met hem over te praten.

Hij neemt plaats tegen over ons 'hoe gaat het hier' hoor ik hem vragen. Michel kijkt hem aan en lijkt voor ons beide te antwoorden 'prima pa alleen lijkt Cas er niet helemaal bij te zijn.'

Ik kijk hem aan en antwoord 'dat is jou conclusie Michel ik voel me prima.'

Mijn vader kijkt naar me en blijft dit doen 'is dat zo Cas gaat het wel goed met je? Ik zwijg en pak het stapeltje papieren voor me op en lees opnieuw de tekst die ik waarschijnlijk al drie keer gelezen heb.

Ik voel de hand van mijn vader aan het stapeltje papieren en trekt deze ...