Mini - 2 - Sex Verhalen

Mini - 2

... verschonen, troep naar de stort, auto wassen en zuigen en de planten op de veranda’s moesten nodig voorzien worden van nieuwe mest. Kortom: de to do list was redelijk uitgebreid. Uiteindelijk was ik om vijf uur ’s middags klaar en trok daarna een lekkere joggingbroek en een Noorse trui aan. Een bak groentesoep uit de diepvries, een paar boterhammen in de rooster en ik kon even later lekker in m’n luie stoel zitten met een goed boek.

Ergens op de achtergrond hoorde ik plotseling mijn telefoon gaan. Ja, dááág. Zoek het uit, ik zit net lekker. En ’t is zaterdag. Maar even later: “Ping…” Zuchtend stond ik op en pakte de telefoon uit m’n colbert. Voicemail van een mij onbekend nummer. Even afluisteren…

“Hoi Kees, met Joline! Ik heb geprobeerd je te bellen, maar je nam niet op. Ik wil je even laten weten dat de startmotor en de reparatiekosten voor rekening van de garage komen! Valt allemaal onder de garantie! Ik ben zó blij! Dankjewel, lieve Kees, voor je lift en je tips. En je gezelschap. Ik vond het heel fijn gisteravond. Ik hoop nog iets van je te horen en anders zien we elkaar misschien maandag weer. Dááág!”

Ik dacht na. Hoe kwam zij aan mijn nummer? Nou ja, ze is receptioniste… En ze belde op m’n werktelefoon. Toch eens vragen. Maar goed, nu had ik haar nummer ten minste ook, dat was wel weer handig.

Ik pakte m’n laptop er eens bij. Even googlen op haar naam. En jawel: een facebookaccount. Hmmm, dichtgespijkerd. Waarschijnlijk om haar ex-vriend buiten de deur ...

... te houden. Eén foto, zo te zien met collega’s of zo, waarbij zij ver op de achtergrond stond, alleen te herkennen aan haar haren. Verder weinig. Geen opleiding, werkhistorie, interesses en een tijdlijn waar vrijwel niets op stond. Nou, een berichtje sturen via FB kan nooit kwaad, wie weet reageert ze wel.

“Hoi Joline, ik hoorde je voicemail zojuist. Mooi dat het geregeld is, ik ben blij voor je. Tot maandag! Gr Kees.”

Ik keek even mijn mail door: weinig bijzonders. Ook op interessante technische websites was geen nieuws te zien en die klikte ik ook al snel weg. Facebook bleef als laatste open en ik zag een melding van iemand die me als vriend wilde toevoegen. De profielfoto van Joline stond ernaast. Oké… Doen! Ik drukte op “accepteren” en opende haar profiel opnieuw.

Nu stond er heel wat meer. Ook meer foto’s. Onder andere een foto van een diploma-uitreiking of zo. Twee jaar terug. Hmmm…. De dame was niet bepaald het prototype van een dom blondje. Een bachelor in bedrijfseconomie met als extra een aantal minors. Ze zag er op sommige foto’s nog heel jong uit. Een echt meisje-meisje. Nu was ze een volwassen vrouw, terwijl er qua jaren niet zoveel tussen zat.

Waarom een vrij simpele baan als receptioniste met een HBO-opleiding? Vlak bij huis kon het argument niet zijn. Misschien juist ver van het ouderlijk huis en toezicht…

Ik klapte de laptop dicht. Tijd voor soep, een broodje en een goed boek. Ik probeerde de aandacht bij Tom Clancy te houden, maar het lukte me ...