Stormachtige treinrit - Sex Verhalen

Stormachtige treinrit

... zocht mijn kaartje. Naast me merkte ik een schrikreactie op. Wat is er, vraag ik. Ik heb geen 1e klas kaartje zegt ze, ik ben zonder erop te letten met jou babbelend hier ingestapt en gaan zitten. Ik zeg, dat is toch geen probleem, dat zal wel op te lossen zijn. De conducteur is al snel bij ons, er zitten maar 4 andere mensen in dit treinstel, en in de coupé zitten alleen wij 2. Kaartjes, bromt de conducteur. Ik laat mijn jaarkaart zien, en Katie geeft hem haar kaartje. Dit is 1e klas mevrouw, u moet 2e klas zitten. Ik leg de conducteur uit, dat zij een collega is, die even met mij in gesprek is, en zo weer naar haar plaats in de 2e klas teruggaat. Dat slikt hij gelukkig, maar hij bromt er wel achteraan: daar is nu wel alles vol, dat wordt staan, en hier mag u alleen zitten als u 1e klas betaald heeft. Ik probeer nog: maar als alles daar vol is, kan ze hier toch wel even gaan zitten. Nee, bromt hij weer. Terwijl hij wegloopt, mompel ik dienstklopper, en trek de deur van de coupe weer dicht. Als me omdraai, staat Katie ook, en wil haar jas pakken. Daarbij wrijven onze lichamen langs elkaar, wat niet onaangenaam is. Jammer zegt ze, ik moet weg hier. Ben je gek zeg ik, blijf zitten, als ie terugkomt kun je altijd nog doen alsof je net weggaat. Ze gaat weer zitten en nu begint het gesprek een iets andere wending te krijgen. Ze vraagt me uit over mijzelf, wat ik doe, maar al heel snel, of ik een relatie heb enz. Omdat ze zelf nogal open vertelde, ben ik ook open en vertel haar ...

... dat ik nu vrijgezel ben, gescheiden. Terwijl ik vertel gaat ze echter ook iets verzitten, en gunt me zo wat meer inkijk onder haar rokje. Ik zie nu, dat ze kousen aanheeft, want boven de rand zie ik nog een stukje blank vlees van haar benen. Iets hoger zie ik nog net een puntje rood, waaruit ik de conclusie trek dat ze een rode slip aanheeft. Zachtjes zegt ze: en hoe bevalt dat? Ik slik een brok weg en antwoord, dat het wel heel mooi uitziet. Ze doet haar benen nog iets verder uit elkaar, en nu kijk ik gewoon tegen een mooie rode kanten

aan. En zo? vraagt ze weer. Katie, als je nog even doorgaat, kan ik in Eindhoven niet uitstappen antwoord ik. Oei zegt ze, zal ik dan maar stoppen? Of je kunt natuurlijk niet uitstappen en mee naar Sittard reizen, voordat je zo in Eindhoven vast zit vanwege de storm. Nu kan het nog. Snel bedenk ik dat ik toch niet veel werk heb liggen, dus besluit ik dat ik naar huis reis. Met zo'n uitnodiging kan ik natuurlijk ook niet anders. Okee zeg ik dus, en ik zie weer die pretlichtjes in haar ogen verschijnen.

In Eindhoven stappen er veel mensen uit, en maar weinig in. De 1e klas is verder nu helemaal leeg. Als de trein weer vertrekt, komt de conducteur weer langs. Katie springt op, en begint haar spullen te pakken, ondertussen een beetje verontschuldigend naar mij kijkend. De conducteur begint meteen weer: mevrouw, in de 2 klas is nu plaats genoeg. Mag ik hier wel staan vraagt ze, waarop hij antwoord: mevrouw, van mij mag u staan, hangen, in het ...