1. Een Meertje In Finland - 1


    Datum: 28-3-2021, Categorieën: Hetero Auteur: Muffer, Bron: Opwindend

    ... maar hij had wel veel meer geld…”
    
    “Ohjaahhh, duhhh , zo’n griet… nou ik vind..” Op dat moment greep Ellen in “Mea je kent Erik nog maar een halve dag, misschien wil hij hier helemaal niet over praten”
    
    “Nou pfoe, ik mag toch wel zeggen dat een vrouw die zo’n lekkere vent laat schieten gewoon stom is…” Heleen knikte instemmend.
    
    Erik grinnikte. “Als ze me nu hier zou zien zitten met vier van zulke prachtige meiden om me heen dan zou ze stik jaloers zijn.
    
    “Zullen we een foto maken met jou in het midden? Dan app je die naar haar” stelde Mea voor. Ze dook de tent in om een selfiestick te pakken.
    
    Even later zaten de meiden dicht om hem heen en deden demonstratief alsof ze hem knuffelden, terwijl zijn telefoon op de stick een serie foto’s van hen maakte.
    
    “Erik ga jij vaak naar de sportschool?” vroeg Heleen.
    
    “Ja hoor, regelmatig, en ik hockey elke week en ik coach een jeugdteam.
    
    “Zeker een meisjesteam…” Heleen zei het met een gemene grijns.
    
    “Ja inderdaad, maar je moet niet denken dat ...
    ... ik…”
    
    “Nee hoor dat denken we helemaaaaal niet” schaterden Mea en Heleen in koor. Ze rolden bijna om van het lachen.
    
    “Zeg meiden gedraag je een beetje anders krijgen jullie geen wijn meer” zei Ellen streng. Ze lachte een beetje verontschuldigend naar Erik.
    
    “Oh, ik kan wel wat hebben hoor “ lachte die.
    
    “Ja dat moet wel als je een meisjesteam coacht” proestte Heleen
    
    “En een goeie conditie….” vulde Mea aan en kreeg acuut de slappe lach.
    
    “Meiden nu is het afgelopen!” riep Manon kwaad
    
    “Ja mam…” grinnikte Heleen en ze trok Mea mee naar hun slaaptent.
    
    “Jezus wat een stelletje pubers…” zuchtte Manon toen ze weg waren.
    
    “Ach ze zijn hartstikke lief” vergoelijkte Erik.
    
    “Ja maar als je ze de kans geeft dan verslinden ze je” gromde Ellen.
    
    “Jullie zeker niet! We zullen maar niet zeggen wat jullie vanmiddag zeiden” werd er uit de tent geroepen.
    
    “Hou je kop en ga slapen!” snauwde Manon. Erik grijnsde en dacht er het zijne van. Uit de tent klonk een onderdrukt gegiechel, maar daarna bleef het rustig. 
«1234»