Een Meertje In Finland - 1 - Sex Verhalen

Een Meertje In Finland - 1

... besloot om die middag te proberen een vis te vangen en die schoon te maken en te bakken, de pioniersgeest begon hem in z’n greep te krijgen en als hij niet naar de trekkershut keek had hij de illusie dat hij helemaal alleen in de wildernis was.

Na het ontbijt inspecteerde hij de trekkershut. De deur hiervan toonde ook het logo van FinnWood. De hut was opgeruimd en netjes, maar wel heel stoffig, er was duidelijk in weken niemand geweest. “Mooi” dacht Erik “Zo te zien heb ik een rustig plekje gevonden”. Toen hij beter rondkeek werd het hem duidelijk dat het helemaal geen trekkershut was, maar eerder een verblijf- en opslagruimte voor mensen die in het bos moesten werken.

Wat hem ook opviel was dat twee derde van de hut niet toegankelijk was; er was een wand waarmee niet viel te sollen met een deur van hetzelfde kaliber. De deur was afgesloten met een serieus slot. Hij haalde zijn schouders op.

De rest van de morgen bracht hij lezend en zonnend door. Hij had meer dan vijfhonderd boeken op zijn e-reader staan dus voorlopig kon hij vooruit.

Na de middag ging hij aan de slag met zijn hengelspullen en ging aan het eind van het strandje staan om een poging te wagen. Het geluk was met hem; al binnen een half uur haalde hij een flinke snoekbaars binnen.

Voldaan keerde hij terug naar zijn tent en begon zijn vangst schoon te maken en ondanks dat het de eerste keer was dat hij een zelf gevangen vis schoongemaakt had lagen er na een half uurtje twee mooie moten snoekbaars in ...

... de pan.

Maar plotseling kwam er een einde aan de rust. Een stevige 4x4 kwam het strandje op rijden. De bestuurder reed in de richting van de trekkershut, maar zag toen de tent en de motor van Erik en stopte onmiddellijk. Een jonge meid sprong er uit en liep naar hem toe. Ze was gekleed in een geruite bloes, een heel kort afgeknipte spijkerbroek en Nikes.

Erik had het Belgische kenteken van de auto gezien en zij had de Nederlandse plaat van Erik herkend.

“Hallo ik ben Ellen van Beurden” stelde ze zich voor in accentloos Nederlands.

“Hi ik ben Erik Bouwman”

“Ik zie dat u mijn paradijsje hebt gevonden”

“Jouw paradijsje?”

“Nou ja, mijn…. Ik was hier al eens eerder geweest en ik vond het toen zo mooi, dat ik had bedacht om hier te gaan kamperen met ons groepje.”

Ondertussen waren er nog drie meisjes uit de terreinwagen geklommen. Ellen stelde ze voor als Mea, Manon en Heleen. Manon liep meteen weg en begon met haar mobiel te bellen. Erik vond dat wel vreemd maar besteedde er verder geen aandacht aan.

“Willen jullie koffie?” bood hij aan. Dat werd dankbaar aanvaard en even later stond de percolator weer te pruttelen en zaten ze gezellig in een kring op het gras.

Later werden hun tenten opgezet waarbij Erik natuurlijk even hielp. Een grote De Waard tent met een flinke leefruimte en twee slaapcompartimenten voor Ellen en Manon en een kleinere die diende als slaaptent voor Mea en Heleen. Ze installeerden een aantal zonnebedjes, parasols, tafeltjes en een ...