Mini - 32 - Sex Verhalen

Mini - 32

Even later riep Tony dat het eten klaar was en dat we het konden halen. Rob deed een poging om op te staan, maar werd door Melissa tegengehouden. “Moet ik je nóg een keer onderuithalen of hoe zit dat? Jij gaat vanavond nergens heen, Rob. Ja, misschien een keertje naar de WC en vanavond naar bed. Voor de rest blijf je hier zitten. De verpleging haalt je eten wel.” Ze stond op en liep richting buffet.

Rob keek naar Joline en mij. “Wát een helleveeg… En daar heb jij het meer dan 20 jaar mee uitgehouden?” Ik boog me naar hem toe. “Haar zus was nog een slag erger. Maar goed, die wordt nu getemd door je broer. Ik zal je het verhaal van onze jeugd wel eens vertellen. Als de dames er niet bij zijn. Wat dacht je van een avond als mannen onder elkaar eens bijkletsen?”

Rob grinnikte. “Lijkt me een goed plan. Dan doen de dames dezelfde avond ook maar zoiets.” Joline vulde vinnig aan: “Jaja… en de volgende dag alle relaties op de klippen!” Rob keek haar aan. “Jouw probleem, zus, en dat van onze broer. Niet het mijne…” Melissa kwam terug met twee borden eten. “Ik verwacht dat de patiënt zijn bordje leeg eet. Dat herstelt de genezing.” “De patiënt gaat z’n best doen, zuster. Joline, Kees, de aflossing is er, jullie kunnen eten halen!”

We stonden op en liepen naar het buffet. Terwijl we even stonden te wachten keek Joline mij aan en fluisterde: “Jouw probleem, zei hij… Wát een bluffer!” Ik knipoogde. “Laat gaan, laat gaan…”

Tony keek ons aan. “Wat wordt hier bekokstoofd, ...

... kinderen?” Joline lachte. “Niets, ma. We hadden het over Robbie z’n ego. Jammer genoeg kun je dáár geen icepack op leggen om de deuk eruit te halen.”

“Hmm…”zei Tony, “hij is in ieder geval in goede handen. Ik heb mijn oudste zoon de laatste jaren nooit meer zo meegaand en gehoorzaam gezien.”

Ik vulde aan: “Tja… vreemde ogen dwingen…” Tony zei zachtjes: “Ja. Met name groene.”

Ze vervolgde op normale conversatietoon: “Kees… Uit betrouwbare bron heb ik gehoord dat jij expert ben in het maken van Irish Coffee. Als jij, wanneer iedereen is uitgegeten, dat eens gaat demonstreren?”

Ik keek Joline aan. “Dame, heb jij bedrijfsgeheimen verraden? Ik zet je bij Rob neer, haal Melissa weg en dan krijg je die klappen van Rob alsnog!” Ze stak heel meisjesachtig haar tong uit.

Toen schepten we op, liepen terug naar onze stoelen en gingen lekker eten. De wijn paste er ook uitstekend bij, dat proefde ik zelfs. Een uurtje later was bijna iedereen uitgegeten. Alleen Ton zat nog lekker te genieten van zijn derde portie spare-ribs.

“Wachten jullie maar niet op mij hoor!” “Nee, dat zullen we zeker niet doen”, zei Joline vinnig, “Dan zitten we hier morgenochtend nog! We kennen jouw eetlust!” “Sorry…" Hij likte demonstratief zijn vingers af. " Als je vier dagen in het veld gevechtsrantsoenen naar binnen hebt moeten werken, krijg je honger! Het motortje moet blijven draaien…”

We zaten nog een tijdje gezellig te kletsen, tot Tony mij aanklampte. “Kees kom je mee? Toetjes produceren!” Ze ...