Rory - Sex Verhalen

Rory

... toch echt voor de deur al. Ook al was het nog vroeg. De heer en vrouw die ik net had mogen uitzwaaien, waren Hans en Hetty. Een ouder stel van ver in de zestig, die het erg goed hadden. De komende twee maanden zouden zij op rondreis gaan door Australië en Nieuw-Zeeland. En ze hadden nog iemand nodig die op hun huis kon passen. Toen ze mij vroegen, regelde ik eerst dit, en daarna pas de baan natuurlijk. Gek genoeg had ik Hans en Hetty leren kennen op een camping in Noord-Frankrijk. Daar werkte ik als gids. Misschien niet het meest boeiende deel van de wereld om te vertolken, maar mocht je van een beetje geschiedenis houden, dan zat je daar prima. Van Clovis tot en met de wereldoorlogen. Er was daar heel veel gebeurd door de eeuwen heen. En Hans en Hetty waren die mensen die dat interessant vonden. Een van de leukste baantjes die ik ooit gehad heb, overigens. Mede doordat ik geschiedenis zelf ook leuk vond, en ik echt gek was op dat deel van Frankrijk. Daar tussen de Marne, de Aisne en de Somme. Ik raakte toen ook aan de praat met het stel, en zelfs bevriend, voor zover dat kon dan. Er was toch een kloof. Ik stuurde ze vaak een kaartje als ik weer in het buitenland was, want dat vonden ze leuk. En dat had er toe geleid dat ze me verrassend gevraagd hadden om op hun huis te passen deze zomer. Een huis wat ik alleen kende van het adres wat ik al zo vaak op een brief had gepend. En daar werd ik nog voor betaald ook. Dus eigenlijk had ik twee baantjes nu. Hans, met grijs haar en ...

... een dikke grijze snor, en Hetty, met lang sluik zwart geverfd haar, waren een stel apart. Levensgenieters. En daar vonden we onze gelijkenis dan ook in. Want ik was ook een echte levensgenieter. En daar koos ik altijd wel m’n eigen wegen voor.

-

Het huis stond aan de rand van Middelburg. Wat toch een beetje het kloppende hart was van een verder moedeloos Zeeland. Althans, zo keek ik er altijd naar. Maar dat trok me ook wel. Ik hield van Nederland en zeker van de regio’s die minder bevolkt waren. Ik hield van een beetje rust. Dan zat ik hier ook wel goed. Het huis was echt heel groot. Hans en Hetty waren niet voor niets levensgenieters geworden op hun oude dag, en dat merkte ik nu al helemaal. Het huis was ècht groot. Wel een rijtjeshuis. Maar op de hoek. Grote tuin, drie verdiepingen, grote kamers allemaal. Modern ingericht waar nodig, zoals de keuken en badkamer, en meer hun eigen stijl in de woonkamer en op de slaapkamers. Ik kende het stel niet heel goed, maar ik kon hier wel uit halen waar ze van hielden en wat voor types het waren. Zoals ze van geschiedenis hielden, hielden ze ook van antiek en oude meubelen. Het oogde soms wat stoffig, maar als je dan de klapdeur doorging naar de keuken, was je echt in een andere wereld. Ik vond het praktisch. De voortuin was weelderig, maar goed onderhouden. Ik had nog een hele lijst meegekregen over wanneer ik wat hoeveel water moest geven. Ik vond het allemaal prima. Het hoorde maar bij m’n vele taken van dit zwart betaalde ...