1. Geduld


    Datum: 14-3-2021, Categorieën: BDSM Lesbisch Auteur: Bossylady, Bron: xHamster

    ... gaat testen. Je zegt me dat ik geen geluid mag maken en moet proberen niet te bewegen.
    
    Ik hoor Je achter me, maar heb geen idee wat Je allemaal aan het doen bent, of van plan bent. Dan voel ik de aanraking van leren stroken op mijn huid. Ik adem diep in, dat gevoel ken ik nog wel, een zweep. De slag was niet meer dan een aai, waarschijnlijk bedoeld om me te laten weten wat er aan zit te komen. Dan haal Je opnieuw uit, en deze keer raakt de zweep me een stuk harder. Ik bijt op mijn lip om een kreun te onderdrukken. Je begint het tempo van de slagen op te voeren, en ik doe mijn uiterste best om geen geluid te maken. Die concentratie maakt dat ik de pijn niet erg voel. Je wisselt van zweep, de volgende voelt scherper aan, en het kost me bij de eerste slag meer moeite om stil te blijven staan en mijn mond dicht te houden, maar ook aan deze wen ik. Je begint om me heen te lopen, ervoor zorgend dat er geen stukje van mijn lichaam is dat niet in aanraking komt met Je zweep.
    
    Als Je me met de zweep tussen mijn benen raakt ontsnapt er een kreun uit mijn keel. Direct voel ik Je tegen me aan. Je vraagt of Je iets hoorde. Ik schud heftig mijn hoofd heen en weer, Je lacht zachtjes. Dan dwaalt Je hand af tussen mijn benen, en Je voelt dat ik inmiddels behoorlijk opgewonden ben door wat Je met me doet. Je vinger glijdt een paar keer over mijn gevoeligste plekje, en ik sta op mijn lip te bijten, maar kan niet verhinderen dat mijn ademhaling zwaarder en onregelmatiger word. Je brengt ...
    ... me tot de rand van een orgasme en haalt dan ineens Je hand weg. Ik zucht diep als Je 1 woord in mijn oor fluistert, geduld...
    
    Je wisselt opnieuw van zweep, deze voelt zwaar aan, en het is een dof gevoel op mijn lijf. Ik weet iedere kreun te onderdrukken, en na een tijdje lijkt het zelfs alsof ik de slagen niet meer voel, ik begin weg te drijven. Voor Jou een teken om tot iets anders over te gaan. We hadden het een paar dagen terug over de cane gehad, en vooral mijn haat-haat verhouding met dat ding. Ik haat het gevoel dat de cane achter laat. Je zei me op de chat al dat Je de cane toch een keer zou gebruiken, omdat Je er van overtuigd was dat hij gewoon nooit goed op me gebruikt was. Je besluit dat dit het moment is. Je tikt er een paar keer zacht tegen mijn benen, net onder mijn kont, een reactie afwachtend. Ergens registreer ik nog wel dat Je me nu niet raakt met een zweep, maar het dringt nog niet tot me door wat Je dan wel vast hebt. Je slaat me een paar keer met de cane, nog niet erg hard, en ik blijf stil staan en laat geen geluid horen. Dan sla Je wat harder, en het lijkt alsof er ineens iets in me wakker word. Ineens besef ik dat het de cane is die je gebruikt, en ik begin te worstelen in mijn boeien. Je drukte Je tegen me aan en fluistert in mijn oor dat Je zo trots op me zou zijn als ik nog 20 cane slagen kan verduren.
    
    Ik zucht diep en knik dan zacht. Je zoent me op mijn wang en gaat weer achter me staan. Je telt ze af, na de vijfde slag begint mijn lichaam te ...