1. Striptease


    Datum: 4-3-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    ... middel naar links en rechts te draaien. Haar dikke wat hangende tieten bewogen wild heen en weer! Ik wist niet wat ik zag. De vrouw draaide haar middel steeds sneller. Haar tieten sloegen hard tegen haar lichaam. Vlees op vlees! Ik hield het niet meer uit...! Ik kromp in elkaar…!
    
    Ik moet hebben gekreund. Ik hoorde de vrouw luid schrikken en dan vloeken. Ze verdween onmiddellijk achter het gordijn van haar hokje. Ik hield mijn adem in. Ik hoorde haar zwaar hijgen.
    
    ‘Ben je niet beschaamd, verdomme! Moet ik soms een verantwoordelijke roepen?!’, siste ze tegelijk woedend en beschaamd van de overkant.
    
    ‘Het spijt me zo, mevr...’
    
    ‘Smeerlap! Kom je thuis misschien niet meer aan je trekken?’
    
    ‘Ik wilde niet…’
    
    ‘Altijd hetzelfde! Mannen! Een bende varkens…!’
    
    ‘Mevrouw, ik…’
    
    ‘Zwijnen! Echte zwijnen…’
    
    ‘Mag ik even iets…’
    
    ‘Toch blote wijven genoeg op het internet of niet?’
    
    ‘Ik wil…’
    
    ‘Zit daar maar naar te gluren met je broek op de grond!’
    
    Ze zweeg. Ik hoorde haar hijgen. Ze was helemaal uit haar doen. En dat was allemaal mijn fout.
    
    ‘Het spijt me verschrikkelijk, mevrouw!’
    
    ‘Wat doe jij daar trouwens? Zit je daar altijd of wat? Vuile voyeur!’
    
    ‘Ik… ik ben in slaap gevallen… Het spijt me!’
    
    Ik vertelde in een paar zinnen hoe ik daar terecht kwam.
    
    ‘Dan nog had je het recht niet om me zo te begluren!’
    
    ‘Ik weet het, maar ik durfde niet meer opstaan… en ik…’
    
    Ik zweeg.
    
    ‘En?’, vroeg ze agressief: ‘En wat nog?’
    
    ‘Ik was betoverd door wat ...
    ... ik zag….’
    
    De vrouw zweeg.
    
    ‘Het spijt me dat ik dat zo brutaal zeg… maar ik… vind je… echt mooi… het spijt me...’
    
    ‘Wat zag je dan, viezerik?’, vroeg ze nog steeds op een boze toon, maar wat kalmer dan voorheen. En nu nieuwsgieriger: ‘Wat zag je dan?’
    
    ‘Een heel opwindende vrouw!’
    
    ‘Ach wat…! Die zie je toch bij de honderden op het internet!’
    
    ‘Maar die zijn fake! Jij was echt.’
    
    ‘Wat is dan het verschil?’
    
    ‘Die weten dat ze bekeken worden. Jij wist dat niet en…’
    
    ‘En of ik dat niet wist, smeerlap, anders had ik het nooit gedaan!’
    
    ‘... dat maakte je zo mooi… je ogen… je haren… je melkwitte huid… je tieten… zo… vol… en zacht...’
    
    Ze zweeg.
    
    ‘Het spijt me… dat had ik niet zo mogen zeggen… je borsten….’
    
    ‘Tieten is ok. Ik heb dat woord lang niet meer gehoord. Amanda.’
    
    ‘Wat bedoel je?’
    
    ‘Mijn naam is Amanda.’
    
    ‘Ok. Captain.’
    
    ‘Dag Captain.’
    
    ‘Dag Amanda.’
    
    Het bleef even stil achter de twee gordijnen. Haar hijgen had opgehouden. In de verte hoorde ik het geroezemoes van de winkel.
    
    ‘Vreemde babbel niet, zo vanachter een gordijn. Met iemand waarvan je het gezicht niet ziet.’
    
    ‘Zeg dat wel. Het lijkt wat op een biechtstoel’, antwoordde ze lachend.
    
    ‘Ja! En ik kom om vergeving vragen. Ik ben heel stout geweest.’
    
    ‘Dat ben je inderdaad’, lachte ze: ‘Heel erg stout. Doe dat nooit meer met een vrouw, Captain! Begrepen?’
    
    ‘Kan je het me vergeven?’
    
    ‘Ik kan je natuurlijk niet ongestraft laten gaan!’
    
    ‘Ja, dat begrijp ik. En wat is de ...