Chasse Patate - 1 - Sex Verhalen

Chasse Patate - 1

... Vroeg ik weer wat kwader. ,,Niets.’’ Zei ze dan net zo kwaad. ,,Laat me dan met rust.’’ Voegde ik er aan toe. ,,dat kan niet!’’ zei ze toen echt hard en fel, en sommigen keken dan ook op. ze zag het en liep rood aan. ,,Wat bedoel je…?’’ vroeg ik haar nog, maar ze schudde al met haar hoofd en zwom hulpeloos weg. En ik was weer alleen. Maar Melissa had ons gezien en gebaarde al vanaf de kant met de vraag wat er aan de hand was. ik hield m’n schouders op en zwom naar haar toe. ,,Ik ben een beetje in de war.’’ Zei ik haar zachtjes fluisterend aan de kant. Ik zag haar naar Mirjam kijken die ver aan de andere kant het water uit klom. Ze keek me daarna vermoedend aan. Ik schudde nog met m’n hoofd, maar ze liep al weg. Zo naar de kleedkamer. Huilend denk ik. Maar ik kon haar niet stoppen. Want het was waar. Ook al was Melissa nog zo mooi, lief en lekker… ik kon haar nog niet op de eerste plek zetten. Zelfs niet na wat ze zojuist gedaan had. ik liet me onderwater zakken, en opende m’n ogen. Hier was ik alleen en was alles stil. Ik had nooit gedacht dat er zo veel bij kwam kijken en dat het zo moeilijk kon zijn. Zoveel om rekening mee te houden. En ik vraag me af of ik er wel wat van geleerd heb. Maar dat zie ik de volgende keer misschien wel. als het nog zo ver komt.

Die avond stapte ik Merz binnen. Daar kwamen we toch wel het meest. Met de klas wel dan. Een rondje was uitgegaan met de vraag wie er mee ging, en aangezien ik na Sliedrecht alleen was en me ook zo voelde, voelde ik er ...

... wel wat voor om de drukte op te zoeken. Maar ik zat alleen. Aan de bar. Ik hoefde niet bij Jermo aan te kloppen meer voor een praatje. Bij niemand eigenlijk. Was altijd wel een beetje op me zelf geweest, maar had dan altijd Mirjam nog. Maar die was er niet. Niet vanavond. Melissa was er wel. wat ik niet verwacht had. ik had naar haar gezwaaid vanaf de bar maar ze keerde me haar rug toe. Was wel te verwachten en kon het ook wel goed begrijpen zelfs. Ik was er bijna mee weg gekomen. Pijnlijk om te zien, was dan hoe ze Jermo aandacht ging geven. Pijnlijk omdat het zo nep was vanuit Melissa zelf, en pijnlijk omdat Jermo er wel in geloofde. En het werd pijnlijk voor mij, toen de 2 even later samen naar buiten liepen. Zoals ik dat ooit met Emma had gedaan, die er ook bij was zowaar, maar ook niet naar mij omkeek. Alleen, maar tegenwoordig nooit helemaal alleen. Ik had m’n telefoon. En een flesje Hertog Jan. Ik appte Maarten en Bas, maar die hadden een feestje in de Maassilo. Ik had mee gekund, maar heb nu geen kaartje. Zag het ook niet echt zitten meer om nu nog naar Rotterdam te gaan. En dus scrolde ik een beetje de contacten door. Stopte dan bij Mirjam en Melissa even met vertwijfeling, maar keek toch even verder. Veel te veel mensen die ik al lang niet meer zag of sprak. De S van Sandra. Daar stopte ik ook even. Ik had haar nummer nog. Ik had ook nog een bericht openstaan waarin ik haar de foto van de tekening had doorgestuurd. Het foppen was toen al begonnen, denk ik. Ze dacht ...