Hang Naar Het Verleden - Sex Verhalen

Hang Naar Het Verleden

... herinneringen, de diepe dalen waar hij mij uithaalde, de humor, de manier waarop hij mij verschrikkelijk aan het lachen kan maken in mijn meest sombere buien. Maar ook het gemis aan dingen die nooit zullen komen en daarbij het tellen van de jaren. Dat het echt is weet ik, want als mensen hem willen kwetsen of pijn willen doen dan word ik woest en ben ik in staat tot alles. Tegelijkertijd heb ik vanuit mijn zorgvuldig van hem genomen zijpaden een hoop voor hem verborgen gehouden en dat spijt mij dan ook weer geen minuut. Nu niet en nooit.

Het is ook de angst die mij soms bekruipt vanwege de wetenschap dat ik nooit gelukkig zal zijn met iemand, omdat ik mezelf niet gelukkig kan maken..en alle tijd die investeer om dat beter te maken. Het geestelijk zwoegen, het emotioneel ploeteren, het op je muil gaan en weer opnieuw beginnen. De strijd tegen jezelf, het leven en de tand des tijds...het zal mij lukken, ooit en misschien is dit verhaal daar een onderdeel van.

De intense hang naar rust en tegelijkertijd die immense rusteloosheid. Want ik snak naar rust, ik heb statistisch gezien nog ruim 40 jaar te gaan en ik ben eigenlijk meer dan moe van het hele circus wat betreft liefde, seks, en spelen van spelletjes. Zo ook van het aantrekken en afstoten en de hang naar erkenning. Terwijl ik dit nu zo neer typ vind ik mezelf ook wel weer hypocriet, want ik hou enorm van liefde en/of seks, van het aantrekken en afstoten en het spelen van spelletjes, het verleiden en verleidt worden ...

... en alles daaromheen.

De hang naar het verleden staat daarin eigenlijk symbool en het lukt mij maar moeilijk daar afstand van te doen, zo ook de eeuwige strijd of ik dat wel wil. Omdat het verleden voor mij synoniem staat voor seksueel genot, voor spanning, voor het ultieme vrouw-zijn gevoel en voor een groot gedeelte uit mijn drijvende kracht; mijn sensualiteit, mijn gezwollen kut en harde tepels, mijn vergrote pupillen, mijn altijd aanwezige hunkering. Misschien is dat ook wel het gebrek aan dopamine en noradrenaline...who knows. Dat verleden gaat zeker wel meer dan twintig jaar terug en beslaat een aantal pagina’s en personen in mijn leven.

Dit alles is verworden tot een intens grote en warrige kluwen van gevoelens, verstand, emotie, ratio en hormonen. Tja, wat moet je ermee, het liefst tot een grote prop vermaken en in de vuilnisbak gooien, maar zou dat geen kapitaalvernietiging zijn? Ik weet het oprecht niet.

Ik ervaar een gemis, een gemis aan begeerte, een gemis aan spel, aan aantrekken en afstoten en al het andere waar ik zo van hou. In theorie ben ik er al duizend keer naar op zoek geweest maar in praktijk bleek ik over het algemeen kopschuw al was dat niet altijd.

Als ik terug ga naar het verleden weet ik nog zo goed hoe het voelde. Dat je één grote pulserende bron van verlangen, van sensualiteit en van seks bent. Dat je erkend wordt in je diepste gevoelens, dat je echt en oprecht wordt begrepen in wie en wat je bent. Dat dit niet ter discussie staat, niet ...