Eva 10 - Slot - Sex Verhalen

Eva 10 - Slot

... haar gelaten na de eerste keer” krijg ik als antwoord. De dokter en verpleegkundige gaan weg en mijn familie komt binnen. Ik vertel dat ik nog een paar dagen moet blijven. Daarna begin ik moe te worden en val langzaam aan in slaap.

De volgende dag word ik gewekt, het is acht uur ‘s ochtends. “Is er gister nog een meisje gekomen?” vraag ik aan de zuster. “Nee, niemand” antwoord ze, ze vraagt nog wat, maar ik ben te diep in gedachte. Ik sta op uit bed, word duizelig en ga op bed zitten. Nadat het weggetrokken is loop ik naar de tafel waar kaarten op staan. Één voor één lees ik ze, kaarten van familie, een paar van vrienden, één van m’n klas en dan nog van werk. Dit is zo’n grote zodat iedereen er makkelijk op kan schrijven. Wanneer ik deze sluit valt me een envelopje aan de achterkant op. Ik open hem en haal een briefje er uit. “Mocht je weer bij zijn, bel me. E” lees ik. Zodra ik dit heb gelezen zoek ik m’n telefoon, maar kan deze nergens vinden. Uiteindelijk geef ik het op en ga op bed liggen. Ik zet de tv aan en val langzaam in slaap.

“Is hij nou aan het slapen of ligt ie weer in coma?” Hoor ik iemand luid zeggen vanaf de deuropening, het blijken vrienden uit m’n klas te zijn. We praten over wat er gebeurd is en over wat ik gemist heb qua grappige momenten. We horen ineens iemand kloppen, daar staat ze. Het meisje dat er elke dag geweest is. We kijken elkaar aan en ze krijgt tranen in haar ogen. “We laten jullie even alleen” zeggen m’n vrienden en gaan snel naar de ...

... gang. Ze staat er nog steeds wanneer ze weg zijn. Ik sta op en open mijn armen om aan te geven dat ze een knuffel kan krijgen. Ze komt snel naar me toe en ik sla mijn armen om haar heen. Het is goed te horen dat ze huilt, “hey, het komt goed, ik ben wakker” zeg ik om haar gerust te stellen. Ik krijg het warm, een goed gevoel vult me van binnen. Het meisje van wie ik houdt heb ik in m’n armen gesloten. Ze is gestopt met huilen, maar ik houdt haar nog stevig vast. “Je hebt me heel erg laten schrikken jij ‘lul’” waar ze verwijst naar hoe een klant mij ooit genoemd heeft. Beide lachen we, ik laat haar langzaam los en we kijken elkaar aan. “Ik was telkens te verlegen om het te vragen, maar wil je een keer iets leuk doen?” vraag ik. “Zodat ik daarna misschien je vriendin kan zijn?” vraagt ze op een lichte sarcastische manier. “Hopelijk wel ja” zeg ik eerlijk. “Ik zou niets liever willen, ik ben elke dag naar je toe gekomen. Ik was echt bang dat je nooit meer bij zou komen. Elke dag heb ik je een zoen gegeven, maar nu je wakker bent wil ik wel eens een zoen terug” zegt ze. Ik breng mijn mond langzaam naar die van haar en zoen haar. Wanneer we de zoen verbreken staan we nog steeds dicht bij elkaar. Ik heb mijn handen op haar heupen en zij heeft haar armen op mijn schouders. We horen geklop en kijken naar de deur. “Ik heb het vermoeden dat jij Eva moet zijn”

Dit was het allerlaatste deel van de Eva serie. Ik heb heel veel van m’n gedachte van me af kunnen schrijven. De reden dat ik ...