Eva 10 - Slot - Sex Verhalen

Eva 10 - Slot

Eva begint te lachen naar mij en zegt “je hebt nog niet gewonnen, dus je verdient nog niets” Vervolgens stoot ze mis waardoor ik aan de beurt ben. Ik focus me even goed en stoot zo de laatste 3 ballen er in en win het potje. “Laten we naar huis gaan” zegt ze ineens. Verbaasd kijk ik haar aan en zeg “waar is mijn prijs dan?” “Die krijg je sowieso” antwoord ze. We lopen naar buiten en stappen op de fiets. “Mag ik bij jou slapen vannacht?” vraagt ze halverwege. “Natuurlijk, dat is altijd goed!” antwoord ik blij. “Kom” zegt ze ineens, waarna ze afslaat om een park in te rijden. Ze stopt op een bepaald stuk en vraagt “ken je deze plek nog?” “Natuurlijk! Dit is waar alles begonnen is” zeg ik tegen Eva.

We stappen af en lopen hand in hand een stukje het bos in. We vinden de boomstam en gaan er op zitten. Het is een heldere nacht en het bos heeft geen verlichting waardoor de kleine opening tussen de bomen boven ons gevuld is met sterren. “Het is prachtig, dit is waar ik je je prijs ga geven” zegt Eva zachtjes. Ik draai me naar haar toe waarna ik haar haar hoofd zie draaien van de sterrenhemel naar mij toe. Langzaam beginnen we te zoenen, ik duw haar voorzichtig achterover waardoor ze ligt op de boomstam. Ze verbreekt de zoen en zegt “ik wil dat je me neemt” ik open mijn broek en haal m’n stijve lul er uit. Ik schuif haar joggingsbroek omlaag totdat één been er uit is. Op het moment dat bij haar kut naar binnen wil gaan krijg ik het gevoel dat alles donker wordt.

“Hey, wordt je ...

... wakker? Wakker worden Rut” hoor ik ineens galmen. “Ja hij wordt wakker!” hoor ik een vrouwelijke stem zeggen. Alles wat ik voor me zag was donker, Eva was weg, net zoals het bos en de sterrenhemel. Langzaam open ik m’n ogen. Ik zie het gezicht van m’n broer, zus, haar vriend en m’n vader. “Wat is er gebeurd, waar ben ik?” vraag ik verbaasd. “Je bent na een lage bloedsuiker gevallen in de trein, je hebt je hoofd gestoten, maar het ziet er naar uit dat alles goed komt” legt m’n zus langzaam uit. “Heb in een coma gelegen?” vraag ik waarop mijn broer antwoord “dit zou de tiende dag zijn” “Dus alles wat ik heb meegemaakt is niet gebeurd?” vraag ik in lichte paniek. “Nee, je hebt hier tien dagen gelegen. We zijn zoveel we konden bij je geweest, maar niet constant” hoor ik mijn vader zeggen.

Dan komt er een dokter met een verpleegkundige binnen, ze sturen m’n familie even weg om wat onderzoekjes te doen. “Ik weet niet of je nog weet wat je gedroomd hebt, maar je moet het opschrijven, dan vergeet je het niet. Ook heb je sinds dat je binnen kwam meerdere keren per dag de naam Eva gezegd. Je familie heeft de eerste dag gelijk gezocht naar een Eva, ze weten het niet, maar er is een meisje sinds de tweede dag steeds langs geweest.” zegt de dokter tegen me. “We gaan je verplaatsen naar de medium care, je moet nog een paar dagen ter observatie blijven, mocht ze nog komen zullen we het haar vertellen” zegt de verpleegkundige. “Heeft ze nog met jullie gepraat?” vraag ik, “Nee, we hebben ...