Kostschoolmeisjes - 4 - Sex Verhalen

Kostschoolmeisjes - 4

... feestvieren natuurlijk.’

‘Die is gegarandeerd op slot en de sleutel hangt bij Griselda op de kamer.’

‘Kak, dan moeten we die eerst in handen zien te krijgen, maar ik denk niet dat iemand van ons het aandurft om ’s nachts haar kamer in te sluipen.’

‘Wel wanneer we een sterk slaapmiddel in haar thee doen!’

‘Een middel dat we niet hebben.’

Ze zwegen, omdat er opnieuw een zuster aan kwam gelopen. Het was zuster Gerarda die met een wantrouwige blik naar de vier meisjes keek. Het leek alsof ze vermoedde dat de meisjes plannen voor iets aan het maken waren. Zonder iets te zeggen liep ze langs hen en verdween met een grimmige blik.

‘Het lijkt alsof we in de gaten worden gehouden,’ merkte Grace op, ‘zagen jullie hoe ze naar ons keek?’ De anderen knikten en staarden een moment met een zure blik voor zich uit.

‘We hebben de sleutel van de zolder misschien helemaal niet nodig,’ verbrak Ruth onverwachts de stilte, ‘we kunnen net als Griselda, die jullie op de zolder betrapte, via dat geheime luik op de zolder komen.’ Kelly en Rebecca reageerden daar niet echt enthousiast op. Ze dachten terug aan het moment dat zuster Griselda via dat luik de zolder op kwam en hen betrapte toen ze in standje 69 op de bank lagen.

‘Dan moeten we wel eerst die ruimte vinden waar dat luik zit,’ reageerde Grace met een bedenkelijke blik, ‘die ruimte moet dan op de etage eronder zijn.’

‘Ja, op de eerste verdieping waar we niet mogen komen!’ bromde Rebecca en trok een pruillip, ...

... ‘Trouwens, we vergeten de nachtelijke controles die Griselda regelmatig doet als we in bed liggen.’

‘Shit! Inderdaad, ’s nachts naar de zolder gaan is dus eigenlijk onmogelijk,’ stelde Kelly vast en balde een vuist, ‘verdorie, er moet toch een plek en tijdstip waar we met ons viertjes naartoe kunnen zonder toezicht van een van die nonnen?’

‘We kunnen kleding oprollen en onder de dekens leggen, zodat het net lijkt alsof we in bed liggen,’ stelde Rebecca voor, ‘net zoals in films waarin gevangenen uit een gevangenis ontsnappen.’

De anderen dachten hier even over na, maar reageerden niet echt enthousiast op dit gewaagde idee. Wanneer Griselda ’s nachts langs de bedden liep en de dekens van één van hen wegtrok, waren ze de klos. Ze kwamen er niet uit en zuchtten alle vier diep, toen ze door zuster Ursula gewaarschuwd werden dat het vrije uurtje in de tuin voorbij was. Ze liepen naar de eetzaal waar het avondeten klaarstond. Halverwege de maaltijd schrokken de meisjes zich rot. Er klonk vanuit de hoofdgang een klap gevolgd door een ijselijke, angstaanjagende gil. Enkele meisjes wilde gaan kijken wat er aan de hand was, maar zuster Gerarda hield hen tegen en snauwde: ‘Hier blijven, niemand verlaat de eetzaal! Ik ga kijken wat er aan de hand is.’ Ze verliet de eetzaal en vond zuster Griselda kermend van de pijn onder aan de trap waar ze van bovenaf naar beneden was gevallen. Ze liep meteen door naar het enige telefoontoestel in het klooster en belde dokter Anne Simpson-Baker op. ...