Kostschoolmeisjes - 4 - Sex Verhalen

Kostschoolmeisjes - 4

De dagen nadat dokter Simpson-Baker, zoals ze volledig heet, voor de halfjaarlijkse controle geweest was, verliepen als vanouds voor de meisjes. Tijdens het eten mocht er niet gepraat worden en het leek alsof hoofdzuster Griselda met de dag strenger werd. De lesbische meisjes, Kelly, Rebecca, Grace en Ruth, hadden het er zwaar mee. Op geen moment van de dag genoten ze van enige privacy. Waar ze ook waren, constant hield een van de nonnen streng toezicht op de meisjes.

Zelfs onder de douche hadden ze geen privacy meer en eventjes lekker knuffelen met elkaar was daardoor niet meer mogelijk. Griselda trok een steeds grimmiger gezicht en snauwde steeds harder tegen de meisjes wanneer haar iets niet beviel.

Vandaag zaten de vier lesbische meisjes met lange gezichten in het zonnetje in de tuin op een bank tijdens het vrije uurtje voor het avondeten en spraken daarover.

‘Jeetje, het regime wordt steeds strenger hier,’ bromde Rebecca, ‘we kunnen echt niets meer en ik verlang iedere dag meer naar seks met jou, Kelly!’

‘Ik ook!’ fluisterde Kelly zo zachtjes, alsof ze bang dat de non die toezicht in de tuin hield vlak achter haar stond, ‘Ik vinger mijzelf voorzichtig iedere avond in bed, maar ik wil graag meer.’

‘Ja, ik ook,’ viel Grace bij, ‘ik mis het zoenen met jou, schat!’ Ze keek verlangend naar haar vriendin Ruth die knikte. Die tuitte haar lippen en vroeg: ‘Maar wat kunnen we nog? Ik vraag me af of er echt geen plek is waar we, al is het maar voor een half ...

... uur, naartoe zouden kunnen gaan zonder opgemerkt te worden?’ Alle vier dachten ze hier even over na, maar trokken de conclusie dat die plek er gewoonweg niet was. ten minste, er was geen plek zonder toezicht. Er kwam iemand aangelopen en alle vier keken ze naar rechts. Het was zuster Ursula die vriendelijke naar hen lachte en doorliep. Ze keken haar na tot ze uit het zicht verdwenen was en hervatten hun gesprek.

‘Laten we nog eens goed nadenken waar we eventueel naartoe zouden kunnen gaan zonder dat een van de nonnen ons ziet!’ stelde Rebecca voor. De anderen knikten en met gefronste wenkbrauwen dachten ze enkele momenten na en opeens riep Ruth enthousiast: ‘De kelder!’

‘Iel nee!’ reageerde haar vriendinnetje Grace met een vies gezicht, ‘Daar moest ik een tijd terug met Gwendolin tijdens onze corvee opruimen. Het is daar koud, vochtig en het zit er vol met spinnenwebben. Bovendien wemelt het er van de muizen en ander ongedierte.’

Kelly wreef over haar kin en opperde: ‘Kunnen we niet tijdens ons vrije uurtje in de tuin aan de achterkant over het hek klimmen en naar dat bos gaan dat daar iets verderop ligt?’

‘Zou kunnen,’ antwoordde Rebecca, ‘maar je weet nooit hoe lang het duurt voordat ze ons missen in de tuin. En dan zijn de rapen gaar.’

‘Hadden we maar een sterk slaapmiddel om in de thee van de zusters te doen, zodat ze ‘s nachts nergens wakker van worden,’ zei Ruth met een verbeten blik.

‘En dan?’ vroeg Kelly.

‘Dan gaan met ons viertjes naar de zolder ...