Taboe (21) - Sex Verhalen

Taboe (21)

... Nu begrijp ik waarom, hij viel voor zijn eigen zus. Nu hij weer vrij is moet ik mijn pijlen misschien toch maar weer eens op hem richten, want als ik jou mag geloven dan heeft hij een vrouw heel wat te bieden.”

“Absoluut! Wim is een fantastische minnaar, daarom is het ook zo moeilijk voor me. Maar hoezeer ik hem ook mis, ik moet sterk zijn. Ik probeer mezelf overeind te houden met de gedachte dat ik nog altijd Ben heb. Maar… die zit nog voor anderhalf jaar in Afrika, daar heb ik voorlopig niks aan.”

“Hallo, is daar iemand?” Ellen zwaaide een hand voor Hilke’s ogen.

“Heu?” Het meisje was in gedachten zo bij het gesprek van twee dagen geleden, dat ze de vraag van haar vriendin niet had gehoord. “Wat zei je?”

“Ik vroeg je of je me eindelijk gaat vertellen wat er scheelt?”

Hilke zuchtte diep voor ze antwoordde. “Ach, het is de nabijheid van Wim die het zo moeilijk voor me maakt. Hadden mijn ouders hem maar in een ander studentenhuis ondergebracht.”

“Dat kan toch zo erg niet zijn, Hilke.”

“Toch wel. Het lijkt net alsof ik aan hem verslaafd ben. Het is best leuk om ’s avonds samen met mijn broer van het studentenrestaurant terug naar hier te lopen, maar als we hier in huis ieder naar onze eigen kamer gaan, krijg ik het kwaad. Uren heb ik wakker gelegen de voorbije twee nachten. Ik moest mezelf dwingen om niet naar hem toe te gaan.”

“Ach, daar geraak je wel overheen, Hil. Geef het wat tijd.”

“Pff…Het zit veel diepe dan jij denkt. Zojuist nodige hij me uit ...

... om vanavond samen naar de cinema te gaan. Er draait een leuke film en eigenlijk zou ik die best willen zien. Toch heb ik wijselijk bedankt, gewoon omdat ik weet dat ik in het schemerduister van de filmzaal niet van hem af zal kunnen blijven.”

“Nou en?”

“Kom nou, Ellen. Denk eens na. Die filmzaal is straks voor de helft gevuld met studenten. Hoe denk jij dat ik de komende dagen over de tong zal gaan, als ze merken dat ik mijn eigen broer zit op te vrijen?”

“Daar heb je inderdaad een punt. Weet je wat, als jij zo graag naar de film wilt, dan zal ik wel met je meegaan.”

“Bedankt, maar lever niet. Als Wim daar ook is, dan zal mijn verlangen naar hem nog altijd even groot zijn. Ellen, wat moet ik doen? Ik kan wel janken.”

Toen Ellen haar vriendin aankeek, merkte ze dat Hilke’s ogen glommen van de opkomende tranen. Spontaan nam ze Hilke’s handen in de hare.

“Lieverd,” zei ze zacht, “hier aan de universiteit stikt het van de leuke en potente kerels. Jij vindt wel iemand die jou Wim zal doen vergeten.”

“Ik kan toch moeilijk op zoek gaan! Trouwens, welke jongeman wil er een meisje die al een vrijer heeft en die daarnaast alleen maar een stand-in nodig heeft om haar te doen vergeten wat ze met haar broer had?”

“Dat zal wel meevallen, Hilke. Het is dat ik geen man ben, anders…”

“Wat anders?”

“Nou ja, als ik een man was, dan wist ik het wel. Voor een leuke vlotte meid als jij, zou ik wat graag die stand-in zijn.” Ellen had dit er uitgeflapt, zonder nadenken. ...